Luigi and Kate Agnelli

Na de hevige rukwinden van gisteravond is het vannacht gelukkig heel rustig geweest. Geen weggewaaide voortenten meer en ook onze (zeer goed verankerde) luivel stond er zoals het moest. Vanmorgen was het weer schitterend weer en een heerlijker temperatuur. Zoals vrijwel iedere ochtend de afgelopen 3 maanden konden we dus heerlijk buiten ontbijten.

Vandaag zijn we naar Cortona geweest. Ook al een prachtig oud stadje en redelijk dichtbij. Een luchtfoto van het stadje staat bij de foto’s. Het stadje is kleiner en ook gezelliger dan Perugia waar we gisteren waren. Dat hadden de buren op de camping ook al gezegd. Parkeren was geen enkel probleem. Tijdens onze rit eergisteren waren we ook al langs/door Cortona gekomen en wel via een achterafstraatje. Dus niet zoals de toerist gestuurd wordt. En we konden daardoor zowaar gratis parkeren en daar zijn we als rechtgeaarde Hollanders natuurlijk gek op. In het stadje was deze zondag een rommelmarkt met allerlei kraampjes met allerlei zaken. Dus we hebben daar lekker rondgestruind. En zelfs wat gekocht!

Bij een gelateria hebben we weer een glutenvrij ijsje kunnen scoren. Dat hebben ze in Nederland nauwelijks of niet. Na onze ochtendkoffie gingen we de plaatselijke kerk bezichtigen. Daarin was een aankondiging van een tentoonstelling van pentekeningen in het gebouw ernaast. Daar zijn we naartoe gegaan en dat was buitengewoon! Zoiets moois hebben we nog niet eerder gezien. We waren er helemaal stil van en ook geëmotioneerd. Prachtig. Doeken van 1.00 bij 0.70 m met de meest fantastische afbeeldingen. In de foto’s zijn er 6 afgebeeld waarvan Herman toch wel stiekem een foto heeft gemaakt. De kunstenaar die ze heeft gemaakt (samen met zijn vrouw) was daar aanwezig. Een zeer bevlogen en uiterst vriendelijk en expressieve man die zijn emoties in een gesprek duidelijk liet uitkomen: Luigi Agnelli. Samen met zijn vrouw Kate tekent hij de doeken. Zie: www.landk.it. Ze werken en exposeren over de hele wereld maar wonen in Arezzo. Een stadje iets verderop. Er waren originele werken van hem te koop. Maar die zijn vanzelfsprekend erg duur. Maar er waren ook in aantal gelimiteerde afdrukken van bepaalde kunstwerken te koop. Zowel in de originele afmetingen als verkleind. We waren dusdanig onder de indruk en we vonden het zo mooi dat we twee van deze doeken in originele afmeting hebben gekocht. We kopen wel vaker kunst op vakantie. Luigi heeft ze voor ons gesigneerd plus een boodschap. Prachtig! Zie de foto’s. Luigi vond het zo fijn om te vertellen over zijn werk, maar ook over de onbeschoftheid van de Italianen en de Italiaanse kinderen, dat we nauwelijks wegkwamen. Maar uiteindelijk zijn we met 2 prachtige doeken huiswaarts gekeerd.

Het weer zag er toen zeer dreigend uit, dus we rekenden op de nodige regen en wind. Maar dat is uiteindelijk allemaal niet uitgekomen. Wat gedruppel en niets meer.

Na de siësta zijn we een kopje koffie gaan drinken en ons gaan voorbereiden op de dag van morgen. Dan verkassen we naar de volgende camping.

We hebben filmpje van Luigi en Kate op deze blog gezet bij video's

Perugia

Vannacht heb ik erg slecht geslapen. Naast de camping zit 'n dancing of iets, en die hebben tot diep in de nacht een enorm kabaal gemaakt. Het gevolg was dat ik maar 'n paar uur slaap kreeg. En met mijn long covid is dat nou net iets dat je hard nodig hebt: slaap... Maar om nou de hele dag op 'n stoel te gaan zitten is 't ook niet, dus rond kwart voor 10 vertrokken we richting Perugia. Eigenlijk hadden we naar Siena gewild, maar 75 km heen en 75 terug en dan ook nog 'n aantal uren daar rondmarcheren zag ik niet zitten. Perugia was 30 km rijden.

Ook in Perugia is een ZTL. Dus we moesten op zoek naar een parkeergarage. Die vonden we vlakbij het oude centrum. Het mooie was dat er een lift was. We parkeerden de auto op de 1ste etage en namen de lift naar de hoogste etage. En hiermee stonden we meteen boven in het oude centrum. Geweldig toch? Hoe geweldig het uitrijden was komt straks in het verhaal...

We zijn na al die maanden een beetje klaar met kerken en kathedralen en musea. Bovendien is 't voor mij beperkt wat ik kan. Wat we dus leuk vinden is door zo' n stadje wandelen en de sfeer proeven en kijken. Er was dit weekend het feest van de kleine ondernemer. Overal stonden gezellige kraampjes met vrolijk gekleurd keramiek servies. Hiervan hebben we uiteindelijk een leuk olie en een azijnstelletje gekocht. Geen setje, maar gewoon 2 leuke vrolijke flesjes voor thuis op tafel. Er was een vlooienmarkt of met 'n chiquer woord een antiekmarkt. Maar ik ben er van overtuigd dat 't overgrote deel uit 'n antiekfabriek komt. Er waren best veel oude dingen, ook heel leuk, maar ja wat moeten we er mee.
We eindigden waar we begonnen waren:op het terrasje waar we' 's morgens koffie hadden gedronken.
Heel leuk waren de onverwachte steegjes en doorkijkjes. Wat wel duidelijk is in al deze oude stadjes, dat er waanzinnig veel achterstallig onderhoud is. En het is niet reëel te verwachten dat 'n gemeente dat allemaal kan onderhouden.
We gingen dus lunchen waar we ook koffie hadden gedronken en dat was bijzonder lekker. Allebei een salade en Herman had er gebakken aardappelen bij en ik risotto.

Maar toen.... Tijd om naar huis te gaan, dus terug naar de auto in die fantastische parking. Waar je de parking in reed mocht je er niet uit. Om te beginnen moest je een haaks bochtje met een stijl afritje nemen zodra je van de verdieping af wilde rijden... Wij hebben een grote auto en wederom prees ik de Italianen om hun voortreffelijke inzicht dat zo'n pest fiatje zo gek niet is. Maar Herman kwam zonder brokken die verdieping af en manoevreerde braaf naar de "uscita".... En vanaf dat moment liep het zweet mij over de rug, maar Herman kreeg 't voor elkaar. We werden dusdanige smalle straatjes ingestuurd, dat 't voor Herman cm werk was om ongeschonden door die rotstraatjes te komen. Ja, diezelfde Italianen die zo' n inzicht hebben in de enge ruimtes van de parking hier, parkeren hun ellendige fiatjes ook doodleuk in die steegachtige straatje. Hoe verzinnen ze dit! Maar applaus voor Herman, hij kreeg 't wederom voor elkaar ons zonder kleerscheuren uit dat "hamsterparcours" te rijden.
En zo kwamen we met een goed gevulde buik om half 3 weer bij de caravan. Tijd voor ons schoonheidsslaapje.

Nog knapper dan knap zijn we tegen kwart over 4 opgestaan. Op naar de supermarkt om eten voor de komende dagen te scoren.
Vervolgens zijn we eerst gaan douchen om daarna bij onze Hollandse achterburen aan de borreltafel te schuiven. Voor we het wisten was 't 8 uur. De achterbuurman had 'n ander uitzicht dan ik.... Ik keek voor me uit naar een blauwe lucht met wat witte wolkjes... Auke keek naar de lucht achter mij.... Zwart..... Ineens begon 't te waaien. Na een paar heftige rukwinden ging de luivel bij de buren de lucht in. Omdat we toen net waren opgestaan kon Herman de luivel grijpen voordat hij over de caravan zou waaien met alle mogelijke schade van dien. Auke kon gelukkig zijn luifel meteen oprollen omdat 't anders fout zou gaan. Er stak toen een keiharde wind op. Onze luifel hield 't, maar een caravan achter ons had een voortent aan de caravan gezet, zonder haringen in de grond. Oeps! Die ging dus idd de lucht in en sloeg over de caravan heen. Met 8 man hebben we die tent weer terug weten te trekken waarna we hem zsm van de caravan losmaakten. Gelukkig was er behalve een serie verbogen stangen verder geen schade. Onder die tent stond wel een complete huisraad. Puinbak dus. Maar gelukkig is er vanaf dat moment niet veel regen meer gevallen

We hebben in de caravan 'n salade gegeten en inmiddels is 't 10 uur en zitten we weer buiten. Morgen is de laatste dag hier, want maandag vertrekken we naar de kust.

Een rit door de bergen van Umbrië.

Vandaag hebben we de keuze gemaakt tussen een bezoek aan Siena of een rit door de bergen. Omdat het morgenmiddag waarschijnlijk gaat regenen en het fijn is wanneer je in de bergen mooi weer hebt, zijn we vandaag dus gaan toeren. En gaan we morgen heel vroeg naar Siena. De bergen zitten hier vlakbij en de rit was prachtig. We zijn tot bijna 1000 m hoog gekomen. We wilden eigenlijk nog verder, maar de weg werd dusdanig slecht (geen asfalt meer en kuilen waar water in stond, zodat je de diepte van de kuil niet kon bepalen) dat we omgekeerd zijn. Dat moesten we bovenaan toch. Het waren voor een groot deel wel heerlijk smalle weggetjes. Echt wat we gewend zijn vanuit Spanje. We kwamen ergens een schitterend verkeersbord tegen. We hebben er maar een foto van gemaakt (zie foto). En dat in Italië waar iedere automobilist zich sowieso nooit aan borden houdt. 1 van onze volgers zei al dat dat door een speciale afdeling van de ANWB moet worden behandeld.

Halverwege zijn we ergens bij een pizzeria koffie gaan drinken. En omdat het al half 1 was gevraagd of ze soms glutenvrij op de kaart hadden. En dat vroegen we niet zomaar. Het zag er binnen prachtig verzorgd uit. Tiptop. Dus dat schept verwachtingen. En ja, dat hadden ze. En ze hadden zowaar diverse mogelijkheden. We hebben gekozen voor een poke-bowl. Daar waar onze Quinta alle ins en outs van afweet. Dat waren grote bowls en hij smaakte prima. Ofschoon die van Quinta lekkerder zijn. De lokale bevolking wist het daar ook te waarderen, want na ons stroomde het daar vol. Daarna weer richting de camping gereden. Met zo nu en dan prachtige vergezichten met soms het meer erbij waar we aan staan. Onderweg spetterde het opeens heel even maar dat was gelukkig van korte duur.

Terug op de camping lekker een siësta gehouden. Daarna begon het een klein beetje te regenen, maar dat stelde weinig voor. Marieke heeft een heerlijk maaltijd bereid en nu zitten we lekker te genieten van de avondkoelte.

Het betert

Vannacht hebben we goed geslapen en Herman voelde zich vanmorgen stukken beter.
We hebben uitgeslapen, want we waren niet van plan vandaag ergens naar toe te gaan. Nu Herman zich onverwacht 'n stuk beter voelde, zijn we wel even 'n paar boodschappen gaan halen.
We hadden eergisteren 2 bakken kwark van 1 lr gekocht. Toen we later op de rekening keken bleek 1 zo' n bak 5,49 euro te kosten?. Wij vonden dit zo bizar, dat we dachten dat 't een fout van de winkel was. Dus even in 'n andere winkel kijken hoeveel 't daar kostte. Wel, daarkostte 1/2 lr 3,49 euro..... Oké. De kwark eet ik op en daarna vertik ik het nog 'n hap kwark te kopen in Italië. Wat een belachelijk bedrag. Wel zijn we erg nieuwsgierig hoe dit zo duur kan zijn. Tanneke????? Enig idee?????

Vanmiddag hebben we, 1,5 uur geslapen en daarna is Herman de auto gaan uitpakken. Kijken wat we nu precies aan etenswaren nog over hebben en even orde op zaken stellen. Wij zijn meesters in het creëeren van een puinbak mogen we wel stellen. Inmiddels is onze auto een voorbeeld voor alle loslopende chaoten.

Hoewel Herman wel heeft gegeten, smaakt de koffie en de rode wijn hem momenteel niet. Wat we morgen gaan doen is dan ook sterk afhankelijk van hoe hij zich voelt. We wilden graag naar Siena en Arezzo, maar dat zal er niet inzitten. Dat is 'n heel stuk rijden, tot daaraan toe, maar in een stad ronddrentelen is teveel. Dus moeten we volgend jaar terugkomen om die plaatsjes te zien.

Eerst maar eens een nachtje slapen.

Ziek

Vannacht is Herman ziek geworden. Hij bleef overgeven, en dat ging de hele ochtend en 'n deel van de middag door. Hij voelt zich ontzettend ellendig. Hij heeft vanmiddag een tijd in een stoel gezeten voor de caravan. Elke 10 min. een theelepeltje water. Want 'n paar slokken komen er meteen weer uit. Hij test op dit moment negatief op corona, maarmorgentesten we opnieuw. Regelmatig loopt hem namelijk 't water uit de neus.

Om Herman niet lastig te vallen met etensluchten hen ik op het "sociale pleintje" hier 'n paar koffietjes gescoordvandaagen buiten mijn eten klaargemaakt.Vandaagdus geen grappen en grollen alleen maar heel veel medelijden met mijn zieke lieverdje.

We wachten af wat er gaat gebeuren en hoe het gaat lopen.

Citta della Pieve

Vanmorgen zijn we rond half 9 opgestaan. Na 't ontbijt en de dagelijkse klusjes zijn we naar Citta della Pieve gegaan.

Città della Pieve is een middelgroot dorp in het noordwesten van de regio Umbrië in de provincie Perugia. Het dorp ligt op ongeveer vijfhonderd meter hoogte en staat bekend om zijn smalle bakstenen straatjes.

De plaats waar het huidige Città della Pieve te vinden is wordt al bewoond sinds de oudheid. Het waren hoogstwaarschijnlijk de Etrusken die zich voor het eerst permanent op deze plaats vestigden. Hoewel er in het dorp geen concrete aanwijzingen te vinden zijn van de aanwezigheid van de Etrusken, kan op basis van verschillende archeologische vondsten in de omgeving deze aanname gedaan worden. Indertijd had het dorp wel een andere naam, over de precieze naam zijn de historici het niet eens, maar volgens een theorie zou het Monte di Apollo zijn. In de middeleeuwen stond de stad bekend als Castrum Plebis S. Gervasi. Pas nadat de paus het dorp tot stad heeft verheven kreeg het zijn huidige naam: Città della Pieve. We hebben een kopje koffie gedronken op 'n terrasje en zijn vervolgens een kerk en later de kathedraal in geweest. In vergelijking met eerdere kerken waren deze erg sober. Er was naast een kerk een aparte ruimte waar je de kuisheidsgordels van de monniken zag hangen en hun kleding. Treurig! In tegenstelling tot Montepulciano waar we gisteren waren, was dit stadje een meer bewoond stadje. Niet het juiste woord, maar het was niet echt op toeristen gericht. In Montepulciano zijn in de eerste 3 maanden van het jaar vrijwel alle winkeltjes en restaurants gesloten. Dat is in dit plaatsje niet zo. Je ziet hier meer de gangbare winkels in de zin van kruidenier, kleding enz. Opvallend waren ook hier de diverse vlaggen, die volgens informatie verwijzen naar diverse buurten. Elk zijn eigen vlag. In Montepulciano is komend weekend het feest van wedstrijd wijntonnen rollen. Diverse buurten nemen het tegen elkaar op. We kwamen er niet achter of dat in dit stadje ook zo was. Herman heeft diverse voordeuren gefotografeerd. Het lijkt me leuk daarvan in de winter, als ik tijd heb, een grote poster te gaan maken.

Om 2 uur waren we weer op de camping. Ik heb 'n lekkere salade gemaakt en toen zijn we we lekker 'n paar uur gaan slapen. Hoewel ik alles heel leuk vind, ben ik heel snel moe. 's Middags slapen helpt daar goed bij.

Rond half 5 reden we even naar de supermarkten waar we diverse soorten rode wijn kochten. Bij terugkomst hebben we onze Hollandse buren uitgenodigd voor 'n wijnproeverij. Gewoon gezellig en met wat lekkere hapjes erbij hebben we tot 8 uur dapper geproefd. Daarna eten gekookt en inmiddels zitten we lekker gedouchten wel aan de thee. Het waait aardig momenteel. De temperatuur overdag is prima. Zo rond de 30 graden. Op naar morgen.

Montepulciano

Vanochtend zijn we na een nacht goed slapen relatief vroeg opgestaan. Dat wil dus zeggen iets van kwart over acht. We willen vandaag naar Montepulciano. Het oude stadsgedeelte daarvan is een middeleeuws stadje waar de originele funderingen al veel ouder zijn. Het ligt op de grens van Toscane en Umbrië. Volgens diverse internet-sites is dit 1 van de mooiste bewaarde middeleeuwse stadjes in Europa. Wanneer je daar in de omgeving bent moet je dat bekijken. Vanaf de camping hebben we een werkelijk schitterende weg die kant op gereden. We wilden op de terugweg foto’s maken maar helaas reden we terug een minder mooie weg. Wellicht rijden we het stuk nog een keer later in de week. We vinden het gedeelte van Italië waar we nu zijn, Umbrië, bijzonder mooi. We zijn zeer zeker van plan om hier nog een keer naar toe te gaan. Het landschap, de bijzonder leuke dorpjes, alles is heel liefelijk en aantrekkelijk.

Het oude Montepulciano zelf is niet toegankelijk per auto. Althans niet voor de niet-inwoners. Want er wonen in het oude gedeelte gewoon nog mensen. Daardoor kan je er heerlijk rustig wandelen en heb je eigenlijk alleen “last” van andere wandelaars. We hadden even wat moeite om een parkeerplaats te vinden. Vele gemarkeerde parkeerplaatsen zijn te klein voor onze auto. Die steekt dan uit op de weg of past er gewoon niet in. Maar toch vrij vlot een plek gevonden. We dachten vroeg te zijn, maar vele anderen hun “vroeg” was vroeger dan onze vroeg (snapt u het nog?). Binnen het stadje zijn er natuurlijk de bekende souvenierswinkels, vele bars/restaurants, winkels met tassen, aardewerk enz. Maar het adagium van ons is natuurlijk “kijken kijken niet kopen”. Maar er zijn natuurlijk ook vele historische mooie gebouwen, kerken, torens die bekeken en bezichtigd kunnen worden. En er waren heel veel “Cantina’s”: wijnhuizen waar je wijn kunt proeven en eventueel kunt kopen. De reden daarvoor is dat binnen de muren van Montepulciano een kwaliteitswijn geproduceerd wordt met herkomst “Montepulciano”. Die wordt nergens anders geproduceerd dus vandaar de vele wijnhuizen.

Soms zie je bij kinderen al op zeer jonge leeftijd voor welk beroep ze bij uitstek geschikt zijn. Zo zagen wij In een van de kerken die we bezochten 'n ouderpaar met 'n knulletje van hooguit 3 jaar. In de kerk brandden overal kaarsjes, aangestoken door mensen zoals ik die voor iemand 'n lichtje willen branden. Het kereltje zag al die kaarsjes, bedacht zich geen seconde en vloog er op af om ze fanatiek uit te gaan blazen! Duidelijk een koster in de dop. De ouders verschoten van kleur, maar wij hadden vette pret.

Na die eerste bijzonder mooie kerk hebben we eerst koffie gescoord op een terras. Die waren er genoeg. Vervolgens heben we ook nog 'n toren beklommen. Marieke kon niet verder dan de derde etage, omdat daarna de leuningen om je vast te houden ontbraken.

Rondom 1 uur wilden we graag wat eten. Als rechtgeaarde Hollanders hadden we onze eigen lunch meegenomen: broodje kaas voor Herman en een wrap voor Marieke. Maar de wraps waren niet zo’n succes: lauw, wassing en gewoon niet lekker. Dus op naar een restaurant op zoek naar iets glutenvrij. Dat viel even tegen: overal waar je kon eten was het vol. Maar na enig zoeken kwamen we een restaurant tegen die en plaats had en ook nog precies wist wat gluten zijn en ook nog iets op de kaart had staan zonder gluten! Bellisimo! We hebben daar heerlijk gegeten en gezellig gepraat met andere eters daar. Zie al onze foto’s.

Toen we ook het dessert op hadden van een heerlijke mousse zijn we met een voldaan gevoel weer terug gehobbeld naar de auto. Wel hebben we een paar flessen wijn gekocht met DOC Montepulciano. Om te geven en om te drinken. De terugweg was minder mooi dan de heenweg, omdat we eerst nog een paar boodschappen wilde doen voor het avondeten en dus niet rechtstreeks naar de camping terug reden. Niet dat we uitgebreid gaan avondeten, maar we moeten natuurlijk wel wat eten.

Teruggekomen bij de camping was het weer van een zelfde type als gisteren: zeer dreigend, donkere luchten, harde wind maar geen drup gevallen.

Toen we terug waren heeft Herman eerst de caravan een plaats opgeschoven. Gedeeltelijk onder onze plaats lekt er een waterleiding. Het gevolg is dat onze plek steeds natter wordt. Met hoge temperaturen verdampt het voldoende, maar nu lukt dat niet meer. Dus nu zitten we 10 m verder. Dat verhuizen kostte niet veel tijd. Ver binnen een half uur stond alles weer kompleet.

Na een heerlijke salade als avondeten gaan we nu weer bedenken wat we morgen gaan doen.

Donkere wolken

Nu waren we, toen we hier op de camping aankwamen, zeer bewust zo ver mogelijk van de kinderanimatie die op de camping wordt gegeven en de teenclub gaan staan. Dat om de eventuele vanzelfsprekende geluidsoverlast tot een minimum te beperken. Dat heeft de eerste nacht prima gewerkt. We hoorden in de verte wel iets maar dat was niets in vergelijking met de camping in Sassabanek. Dus dat was fijn. Alleen bleek gisteravond dat aan de andere kant van de camping, maar dan wel buiten de camping, er een uitgaansgelegenheid is die de hele avond tot na 01:00 op zeer luidruchtig niveau live- en gedraaide muziek ten gehore liet brengen. Dat was nou jammer. Maar goed, het was zaterdagavond dus we gaan ervan uit dat het de volgende avonden niet zal gebeuren. En het waren gelukkig niet allemaal Italiaanse schlagers maar ook nummers die bij ons bekend waren.

De volgende ochtend wederom lekker lang uitgeslapen. Er werd nog even door ons getwijfeld of we een volgend stadje zouden bezichtigen, maar dat kunnen we beter buiten het weekeinde doen. Dan is het ongetwijfeld rustiger. Dus hebben we ons vermaakt met lekker niets doen, koffie drinken op het terras en een inspectie-ronde op de camping. Evenals bij het meer van Iseo is het water in dit meer door een tekort aan neerslag een heel stuk lager komen te staan. Volgens zeggen 1,5 m. Nu is er hier op de camping ook een haventje. Maar dat mag die naam niet meer dragen. Domweg, omdat je er met een boot niet meer kunt komen (zie foto’s). Het is triest om aan te zien. Het is te hopen dat de komende jaren de neerslag weer op een normaal pijl komt.

Voor de lunch heeft Marieke weer dezelfde overheerlijke maaltijd van sla, tomaatjes, vleeswaren en mozzarella gemaakt. Buitengewoon smakelijk en heerlijk verfrissend bij dit warme weer.

De warmte is trouwens toch een stuk minder dan vorige maand en begin van deze maand. Dat is wel heel fijn, want daardoor zijn we veel actiever. Het zwembad zijn we nog niet in geweest. Daar hebben we nog geen behoefte aan gehad. Juist door die gematigde temperatuur.

Na de middagdut betrok het weer opeens. Rondom ons heen werd de lucht zeer donker. En op de buienradar kwam het nodige op ons af. Het onweerde heftig om ons heen en er was heel veel wind. Omdat er diverse kampeerders niet aanwezig waren maar wel hun was en stoeltjes enz buiten hadden staan, hebben we al die spullen in hun tenten neergezet zodat het droog zou blijven. Maar op de een of andere manier bleef het bij ons droog. Je kon wel de regen verderop zien vallen en het bliksemde en het donderde dat het een lieve lust was. Een uurtje later of zo was het voorbij. Zonder 1 spat! En de voorspellingen voor morgen zijn prima.

Na het avondeten even gepraat met alle kampeerders waarvan we de spullen hebben droog gezet. En daarna een lekker kopje thee.