Bijzondere delicatessen...

Vanmorgen stonden we tegen 9 uur op. We hadden besloten de dekentjes te gaan wassen. Er zijn verschillende wasmachines hier, maar ook veel wasgrage luitjes. Gelukkig liepen we net iets harder dan 'n andere mevrouw(lang leve onze lange benen en tante Sidoniavoeten), en om 11 uur waren de spullen schoon.

We reden naar Castiglione del Lago en parkeerden de auto vlak voor het oude centrum. Er zijn drie poorten die toegang geven tot het centrum en het dorpje behoort tot een van de mooiste dorpjes van Italië.
Voor je bij de Porta Senese bent, moet je eerst een brede trap omhoog lopen. Een flinke klim die gelukkig wordt beloond met een prachtig uitzicht, tot zelfs diep in de regio Toscane.

Eenmaal onder de poort door, kom je in de hoofdstraat van Castiglione del Lago, de Via Vittorio Emanuele. Al wandelend worden bijna al je zintuigen geprikkeld door de vele delicatessenwinkels.
Er hangen diverse worsten met de vreemdste namen, zoals cojonidimulo (‘ezelskloten’) en palle del nonno (‘opa’s ballen’). Zie fotoos
Overal zijn terrasjes, kledingwinkels, restaurantjes etc.

In het centrumpje is een gezellig plein met een fontein en terrasjes. Dat was 'n mooie plek om onze ochtendkoffie te scoren.
Na de koffie liepen we verder. Aan het eind, bij de stadswal, staat de driekantige toren en het Palazzo della Corgna, een16e-eeuws paleis met sierlijke muurschilderingen en plafonds.

We besloten om half 2 boodschappen te gaan doen en bij de caravan te lunchen. We zagen op die terrasjes allemaal lekkere dingen, maar 't was mij te riskant ivm de gluutjes.
Op naar de Conad. Daarna naar de Lidl en vervolgens naar de Coop. Nee, we liepen geen reclames af, maar zochten 'n paar speciale dingen. Wat denk je???? Nergens 'n fles olijfolie in plastic fles te scoren! En nergens mijn lievelingsolijven te vinden.
Er restte ons niet anders dan naar de caravan te gaan om daar een lunch aan te vallen.
En die smaakte prima(zie fotoos).

We verlengen deze camping dus en Herman heeft de volgende camping afgebeld. Er zijn hier zoveel mooie dorpjes en stadjes in de omgeving. En ook gewoon 'n dag 'n mooie autorit maken of niets doen kan hier prima.

Het avondmaal was simpel en lekker. Spaghetti met gebakken mosselen, tomaat en verse basilicum. En uiteraard een lekker glas wijn.Morgenweer verder.

Castiglione del Lago

Vanmorgen vertrokken we om half 11 van de camping bij Pisa. We waren eerst nog even naar 'n postkantoor op de boulevard geweest om 'n brief van een postzegel te voorzien. Het was 'n verstandig plan van ons om afgelopen woensdagavond de hele buitenboel al op te bergen. Geen natte zooi mee.
Gisterenavond zei Herman om 9 uur dat hij nergens op de komende 2 campings 'n wasmachine kon traceren. Dus hup, beddengoed van 't bed (hadden we 5 nachten op geslapen) en om kwart over 11 lag alles schoongewassen weer in de kast.
Nou, arriverderci akelige camping, we komen nooit meer terug. En daar gingen we.

We zagen onderweg overal om ons heen inktzwarte luchten, maar wij moesten er precies tussendoor richting de blauwe lucht. Het leverde ons 1 vette regenbui op, maar verder niets.
Het gebied waar we doorheen reden was deels wat vlak en deels golvend landschap. Soms 'n stukje industrie, maar vooral overal schilderachtige dorpjes met kasteeltje en torens in de heuvels. Een lieflijke omgeving. We gaan de komende dagen dan ook rondtoeren en diverse stadjes bekijken.

Zo tegen half 2 kwamen we op de nieuwe camping aan. Camping Badiaccia. Wat een verademing. Het is een all inclusive camping, waarmee ik bedoel dat 't douchen, zwembad, warme water bij 't afwassen en de elektra is inbegrepen bij de prijs. Dat was bij de vorige camping dus niet 't geval en moest je elke keer voor iets apart betalen.
De camping is groot en ligt aan een meer waarvan het water drastisch gezakt is. Varen met de bootjes is er niet meer bij. Deels staan er huisjes op de camping, maar een groot deel is bestemd voor campers, tenten en caravans. En het zijn mooie ruime plaatsen. We kozen een andere plek uit dan voor ons was gereserveerd, omdat die eerste plek tegenover de kidsclub en de teenclub lag. Met mijn huidige oorproblemen is dat een ramp.
Bijzonder is dat er speciaal voor kleuters een aparte badkamer is. Deze is voorzien van miniatuurtoiletjes, kleine douches en opgevrolijkt door leuk beschilderde deurtjes overal.
Daarnaast zijn er speciale babyrooms. Met een babybadje en douche, aankleedtafel en kinderstoel. Dit hebben we nog niet eerder aangetroffen.

Vlak na aankomst barstte er 'n heftige bui los. Toen 't droog was zagen we een ouder echtpaar met camper klungelen. 't bleek dat de camper door de modder vastzat. Nou, daar weten wij ALLES van..... 6 jaar geleden waren wij in Zweden waar ons dit op 'n afgelegen camping in de bergen gebeurde..... Wat een nachtmerrie.
Enfin, Herman bood zich aan als sleepdienst en net toen hij de kabel wilde bevestigen kwam er een Italiaan die zei "ik regel een tractor, wacht maar". En zo werd de camper uit de bagger gesleurd.
Wij hebben onszelf vervolgens op het terras op de camping gezet met 'n glas wijn.

Inmiddels hebben we gegeten, onze moeder gebeld en de feestverlichting hangt aan de caravan. We overwegen hier 10 dagen te blijven ipv 5 dagen, en de volgende camping te annuleren. Er is veel te zien in de omgeving en de camping is mooi. Morgen beslissen we hier over.

Een regendag (de eerste)

Vanmorgen hebben we uitgeslapen. Vannacht begon de regen en in de ochtend ging het even goed los hier. Dus binnen ontbeten. Na 't ontbijt en de klusjes zijn we naar Lucca gereden. Omdat het internet hier afwezig is, zijn we afhankelijk van internet buiten de camping. Heeeeel vervelend. In Lucca zit de Essalunga, daar hebben we koffie gedronken en boodschappen gedaan. Dat is die winkel waar kriskras door de winkel heen de glutenvrije spullen verstopt staan. Vanmorgen zagen we ineens dat onder de glutenvrije koekjes een bordje hing waarop met koeienletters stond "senza glutinen". Hoe het mogelijk is dat we dit afgelopen week over het hoofd hebben gezien weten we niet, maar onder elk glutenvrij product hangt zo'n bordje! We hebben dus staan gieren van 't lachen om onze stommiteit. In Lucca was 't overigens prima weer.

Maar goed, we hebben onze internetzaken en inkopen gedaan en zijn weer terug gegaan naar de camping, om precies op tijd terug te zijn voor de volgende hoosbui.

We hebben binnen gegeten, alles is ingepakt en we hoeven morgenochtend niet veel te doen voor vertrek.

En dan nu 'n kopje thee en 'n filmpje kijken.

Foto’s van de marmermijnen.

Komt dat zien, komt dat zien: de foto’s van gisteren van de marmermijnen en het strand staan nu op het web.

De marmermijnen van Carrara

********
Helaas. De foto’s kregen we niet op het web. Dat gaan we morgen in het dorp nog eens proberen. En we hebben veel mooie foto’s, dus het is het waard morgen nog eens te kijken.

********

Hè, hè. Eindelijk eens een dag zonder opdringerige ongedisciplineerde Italiaanse bestuurders met uitgebreide ADHD-aandoeningen en zonder labyrint-achtige dorpjes waar een normale chauffeur zich niet waagt. We zijn vandaag heerlijk rustig zonder stress over de snelweg gereden naar het plaatsje Carrara. Dit plaatsje is wereldberoemd vanwege de daar aanwezige marmermijnen. Deze mijnen zijn al eeuwenoud. De Romeinen haalden daar al hun marmer vandaan en ook veel latere kunstenaars zoals Michelangelo haalden daar het prachtige, bijna witte marmer. Door deze eeuwenoude mijnbouw en verwerking van het marmer bevindenzich hier de oudste industrie-terreinen van de wereld. Wij zagen vanuit de omgeving van de camping waar we zitten deze bergen. En de gedeeltelijk witte toppen en zijkanten daarvan lijken van grote afstand (50 km) bedrieglijk veel op sneeuw. Dat geeft een inzicht in de afmetingen van deze gedeeltelijk open mijnen en tevens onderstreept het hoe wit het marmer is dat er wordt gewonnen. Het stadje zelf is, wat te verwachten valt, vrijwel geheel van marmer. Een complete kathedraal van marmer, banken in de stad van marmer, beelden van marmer, voetpaden van marmer, enz. Imposant, vaak mooi, maar het stadje is in verval. Veel winkels staan leeg en/of te koop. Huizen hebben last van achterstallig onderhoud. Jammer. Er zullen te weinig toeristen komen.

We zijn de kathedraal van Carrara binnengegaan en deze was van louter marmer gebouwd. De enige uitzondering waren de kerkbanken. De muren, toren, beelden, preekstoel, echt alles was van marmer. De kerk had 'n soort aparte kapel met daarin uit marmer gehouwen een kerststal. Deze was gemaakt in het marmer gebergte dus beeldde geen Judea of wat dan ook uit.
Op 'n ruim balkon zaten Jozef en Maria met het kindje. Tja, ze zullen ook aan vakantie toe geweest zijn.

Naast dit alles hadden ze in een aparte kapel stapels, rijen, tweedehands boeken staan die je gewoon kon meenemen. Duidelijk was dat daar geen missen meer werden opgediend.

Rondom het dorp zaten er her en der kunstenaars in ateliers, maar die waren niet toegankelijk. Vanzelfsprekend waren er natuurlijk wel de overbekende souvenierwinkels, maar daar zag je eigenlijk niemand binnen. Dat geeft ook aan dat er te weinig toeristen komen

Carrara heeft ook 'n park. De toegang is via een marmeren trap. In het park staan marmeren banken, een marmeren fontein, een marmeren muziektheater, marmeren beelden van nijlpaarden en krokodillen. Kortom: Carrara is de marmer stad.

Na 't bezoek aan Carrara gingen we richting de mijnen. Daar kun je met de auto redelijk goed komen. Onderweg zijn we gestopt bij een atelier. Maar bij het allerleukste atelier dat wijzagen konden we niet stoppen. We hebben ergens tussen die bergen koffie gedronken en voor Alie en Eric 'n stukje onbewerkt marmer meegenomen. Het was een speciale route door die bergen, veel tunnels en 1 richtingsverkeer. Ik hoopte wel dat andere weggebruikers ook wisten dat het 1 richtingsverkeer was! Het zicht op de diverse mijnen was uiterst spectaculair en imposant. Overal gigantische blokken marmer. Bij de open mijnbouw-mijnen waren de berghellingen kaarsrecht afgezaagd. En dat uithalen van die blokken doen ze dus al eeuwenlang. En zoals ze zelf zeggen: het is onuitputtelijk. Er is zo gigantisch veel.

Bij een koffiestop nog 'n kleinigheidje voor Janneke gekocht en toen weer langzaam richting de camping.

Na terugkomst op de camping zijn we even gaan kijken op het strand. Alle campings en hotels hier hebben hun eigen strandje.... Dus ook de camping waar wij verblijven. Al deze strandjes zijn wel toegankelijk, maar je moet wel lid van het clubje van de eigenaar zijn. We werden er echt niet lekker van! Vreselijk om daar je dag te moeten doorbrengen. Het hele strand werd ingenomen door strandstoelen. Dicht op elkaar. En daar moet je gebruik van maken, behalve in een smalle strook rechtstreeks aan het water. Maar denk niet dat je daar je eigen stoeltjes mag meenemen: neen! Dan ga je maar op een handdoek zitten. En de aanwezige stoeltjes kosten 15 euro voor een dagdeel. Wij zijn dus opeens geen strandgangers meer!

Morgen gaat het de hele dag regenen en onweren. We ruimen vanavond dus alle buitenspullen op, zodat we vrijdagochtend niet met 'n kleddernatte zooi zitten. Morgen gaan we uitslapen en..... uitslapen en... uitslapen, want wat moet je anders met dat slechte weer. En DAT hebben we nog niet gehad op deze reis.

De optimist

Verbazingwekkend hoe optimistisch mensen kunnen worden als ze ons in onze auto zien. Inmiddels hebben we op deze reis al 3 mensen ongelooflijk optimistisch (en dus blij) gemaakt, met enkel onze aanwezigheid in een mooie auto met Hollands kenteken. Het optimisme van die mensen blijkt uit hun gedachten dat wij klakkeloos reparaties aan hun auto cash gaan betalen, als zij zeggen dat wij hun auto hebben geramd. Vanmorgen dus optimist nr 3.

We zouden volgens ons beslist opgelicht zijn. We stonden geparkeerd in een rij langs de weg om internet te raadplegen. Bij het weer wegrijden hoorden we een klap. Klonk als iets dat tegen de auto aankwam. Klonk als een vogel. Dus niet gestopt en doorgereden. 5 km verderop gestopt bij een McDonalds. Stopt een golf gti achter ons en de Italiaan beweerde dat: wij bij het wegrijden met ons rechterachterportier zijn linkerbuitenspiegel geraakt zoudenhebben. ??? Dat is zo raar! Probeer dat maar eens uit te voeren. Dat lukt je niet! Dan moet ik zo raar en zo ontzettend dicht langs die auto zijn gereden. Dat lukt niet. Dan zouden de spiegels elkaar hebben geraakt. Zelfs wanneer hij zijn linkerportier zou openen lukt dat niet, want de achterkant van het portier komt heel snel buiten de spiegel. Wat wel raar was: er zat een zwarte veeg op onze auto die er eenvoudig af te halen was. Kras? Nee. Deuk? Nee. Wat is er precies gebeurd? Geen idee. Zijn spiegelglas was gebroken en het uit- en inklappen van de spiegel ging niet meer. De chauffeur kwam meteen met een rekening van de rechterspiegel. Hij had het eerder gehad. Was 197 Euro. Of ik dat even wilde betalen. Nee! Toen hoefde ik nog maar 100 te betalen: fifty-fifty. Nee! Ik wil een schadeformulier invullen. Dus kom uit die auto naar de Mac voor een kop koffie en invullen. Nee, no papers. Jawel: wel papers! Nou, en toen hoefde het opeens niet meer en reed meneer weg. Dus: oplichterstruuk!!! Spiegel was natuurlijk al lang kapot. Domme buitenlander betaalt wel. Nee dus.

Maar wat nu die streep op de auto heeft veroorzaakt? Zijn spiegel vertoonde trouwens geen sporen van contact met mijn auto. En die streep kon ik zo wegvegen.

Toch mooi dat de man gedurende zeker 20 minuten zo'n geweldig blij gevoel van optimisme heeft gehad vandaag. We hebben onze goede daad weer verricht.

Dit soort verhalen hoor je wel eens, maar het blijkt dus inderdaad te gebeuren.

Daarna zijn we dus bij de Mac koffie gaan drinken en hebben later 'n frietje gegeten, en ondertussen hebben we internet kunnen gebruiken om dingen te regelen.

We hadden 'n paar dingen nodig uit de supermarkt. De supermarkten hier verschillen qua inrichting overal. Dus de ene Essalunga heeft alle dieetspullen of glutenvrije spullen netjes bij elkaar staan, de andere heeft ze verspreidt over de hele winkel. Helaas was dit er een die aan verspreiding doet. Leuk als je 'n kind hebt dat glutenvrij moet eten. Dan kun je als verjaardagsfeestje met 'n groep blagen zo' n Essalunga ingaan en dan heb je allemaal leuke opdrachten. Bv zoek glutenvrije koekjes, 2 verschillende soorten etc. Die winkels hebben brede paden, je geeft al die kinderen zo'n winkelwagentje en dan is 't natuurlijk "wie als eerste alle boodschapjes heeft mag gratis 10 keer met de lift(of zoiets). Reken maar dat ze lol hebben?.

Morgen een nieuwe dag en nieuwe belevenissen.

De bergen van Toscane

======
Vanochtend hebben we pas de foto’s van gisteren kunnen uploaden. Dus ga daar nog even kijken. De foto’s van vandaag? Geen idee wanneer die te zien zullen zijn.
======

Vandaag hebben we een bergrit gemaakt. Eigenlijk was het plan de marmergroeve te bezoeken, maar ik heb n slechte nacht gehad.

Toen ik net ingeslapen was, werd ik wakker van vuurwerk...Welke gladiool gaat er met deze droogte vuurwerk afsteken???? Rotjes, Ander vuurwerk.....Herman zei dat er een of ander feest was en dat het vuurwerk wellicht traditie was.... nou, dat was dan zeker een feestje voor :" brandweer,ambulances en politie, en schieten met kleurrijke munitie".

Wat een oliebollen! En jawel, nadat t stopte en ik opnieuw in slaap viel,werd ik n kwartier later wakker van de brandweersirenes. Deze hebben urenlang met sirenes rondgereden (zeker tot half 4), blijkbaar was er n flinke fik en dan komen ze uit alle plaatsen helpen.

Gisteren waren we in Pisa en hoewel die toren scheef staat en er een kathedraal op het terrein staat, verbaast het mij dat Pisa altijd als een van de eerste steden genoemd wordt als het over Italie gaat. Er zijn zoveel andere stadjes en plekken die veel mooier zijn. Maar die scheve toren houdt mensen blijkbaar al jaren en jaren bezig.

We zijn dwars door Pisa en Lucca heen gereden vanmorgen om naar de bergen te gaan. Zoals we nu reden zag je hoe enorm die stadswal van Lucca is. De weg was prima te berijden in de bergen en we zagen diverse piepkleine dorpjes. Maar ja,piepkleine dorpjes hebben piepkleine straatjes of helemaal geen straatjes....in verschillende dorpjes werden de huizen verbonden door trappen, piepsmalle trappen...De huizen leken als het ware tegen de bergen te zijn aangepakt. 1 dorpje had alleen maar huizen die allemaal uit hetzelfde natuursteen waren gebouwd. Het dorpje was daardoor 1 met de bergen, dezelfde kleur.

Herman had n restaurant gezien op internet en wilde mij trakteren. Maar restaurants in de bergen liggen vaak aan zijweggetjes van zijweggetjes.....wij begrijpen inmiddels echt wel waarom die Italianen graag in piepkleine autootjes rijden...ter compensatie daarvan blazen ze op de weg hun ego giga op. We raakten op zo'n weggetje met nog n auto voor ons. Er kwamen tegenliggers aan......Dat we er zonder deuken vanaf zijn gekomen mag n wonder heten. Maar helaas waren de parkeerplekken vol bij het restaurant,dus moesten we dezelfde weg terug.....Ik heb gezegd dat ik vele maken liever mijn crackertjes met n flesjes water ergens aan de kant van de weg nutting, dan nog 1 keer zo n gladiolenrit op zo n weggetje te moeten maken. Het is het mij niet waard, enkel en alleen voor n hap eten.

We waren rond half 4 bij de caravan en ik ben eerst gaan slapen. Daarna hebben we min of meer gezellig met onze vrienden de wespen bij de caravan gezeten en inmiddels komt er slecht weer aan.We hebben geen internet op de camping, DAT is pas een ergernis. Kortom: we moeten zo nog even n stukje rijden om dit verhaal op internet te krijgen.

Hij staat scheef!

Vandaag begon weer als een prachtige dag zoals we die de hele vakantie al meemaken. Prachtig weer en gelukkig zijn de voorspellingen niet met die hoge temperaturen. We willen vandaag naar Pisa. Naar die overbekende toren. En Pisa ligt hier min of meer om de hoek. Dus echt haast hebben we niet. We hebben eerst nog met de hand een was gedaan. Makkelijk zat en het droogt hier supersnel.

In Pisa hadden we snel een parkeerplaats gevonden vlakbij die toren. Echt maar 5 minuten lopen. En ja hoor: voor al die mensen die er nog aan twijfelen: het ding staat scheef. En overal zie je mensen foto’s compositeren waarbij ze verwoede pogingen doen het ding voor omvallen te behoeden. Althans: zo lijkt dat op de foto’s. Herman vond dat maar niks. Dus die draaide het om: hij deed zijn uiterste best om die toren nog schever te laten staan. Zie de foto’s. Of dat gelukt is?? Nou ja, als-tie morgen omvalt weten we hoe dat komt.

In Pisa zijn eigenlijk maar 3 gebouwen die oud en van belang zijn: een grote doopkapel, een kathedraal en die toren. Gelukkig staan ze vlak bij elkaar. Dat scheelt in het lopen.

De kathedraal was door de ene deur naar binnen en door een andere weer naar buiten. Binnen stond een soort cipier die moest beoordelen of vrouwen wel kuis genoeg gekleed waren. Heel bijzonder en nergens staan de normen beschreven. Een baan om van te watertanden voor al die mannen die graag naar vrouwen gluren. De man kon ongegeneerd naar iedere vrouw kijken. Je mocht binnen geen foto’s (waarom niet??) maar met een telefoon is dat zo geregeld. Dus jullie kunnen meegenieten. Na deze bezienswaardigheden hadden we Pisa eigenlijk wel gehad. Botsman had gisteren ook al gezegd: Pisa is niets. Lucca is alles. Tja. Het is net wat je belangrijk vindt.

Ondertussen betrok de lucht nogal en omdat de was buiten hangt zijn we terug naar de camping gegaan. Daar was de was droog en gelukkig nog geen regen geweest. Nou viel die regen heel erg mee. Stelde niets voor.

‘s Middags hebben we nog het beddengoed gewassen en voorbereidingen gemaakt voor een heerlijke maaltijd op de bakplaat.