Aanrommelen

Vandaag werd 't niet zo heet. Uiteindelijk 32 graden en dat was goed te behappen. De boel is flink opgefrist na de hoosbuien van gisterenavond. Het heeft ons inderdaad een rondje caravan wasstraat gescheeld. Van dat geld hebben we dus drank gekocht voor thuisfront.

Onze achterbuurvrouw Biana ging vandaag weg en ik ben gezellig met haar dochter van 15 mnd aan de wandel gegaan. Zo kon Bianca rustig haar spullen inpakken. Na afloop hebben we gezellig koffie gedronken. Petje af voor deze jonge vrouw.

Vanmiddag per toeval op 'n hele grote supermarkt vlakbij gestuit. 5 min met de auto. Ze hadden daar werkelijk een schat aan glutenvrije producten. Spullen die ik in Holland nog nooit heb gezien. Daarna hebben we gezwommen en heb ik een paar steentjes beschilderd.
We hadden sushi gehaald en vanavond lekker relaxed sushi gegeten.

En nu is een of andere DJ de kinderen op de camping een gehoorstoornis aan 't bezorgen. De man is beslist groot aandeelhouder bij Beter Horen. Mensenlief, zelfs IK vind 't 'n takkeherrie. Enfin, de temperatuur is inmiddels uiterst aangenaam, het is nu 22. 00 uur en de camping bruist van (kinder) leven (en takkeherrie dus).

Ik denk dat ik de grappa, maar eens ga proeven.

Terug van weggeweest.

Na een kortere nacht dan normaal, zaten we vanmorgen om 9 uur aan 't ontbijt. Het was een prima hotel en we voelden ons verwend. Zo rond 11 uur hebben we uitgecheckt. Eerst de kinderen uitgezwaaid die vandaag aan de terugreis naar Holland begonnen.

Op de camping wachtte ons een verrassing. Onze achterbuurvrouw Bianca had ballonnen opgehangen en samen met Jo Ann haar 15 mnd oude dochter 2 leuke kaarten gemaakt voor ons. Dat was een ontzettend fijn welkom dat we zeer hebben gewaardeerd.
Tassen uitgepakt etc. en toen de 2 broeken van Herman in de was gedaan ivm vetvlekken. We hadden voor 't feest 2 dezelfde broeken gekocht voor geval er 'n vlekje op de ene kwam. Nou, ze zaten beide onder de vetvlekken. Na ze 3 keer in een wasmachine te hebben gedraaid lijken de vlekken eruit. Maar ja, na afloop kwamen we er achter dat ze niet in de machine mochten maar gestoomd moesten worden... Zo te zien echter zijn de pijpen nog even lang als Herman zijn benen, dus de schade zal wel meevallen.
Tijd voor koffie op 't terras.

De hele dag prima weer gehad, tot 5 uur. Toen brak het onweer en de regen hier flink los. Onder de luifel gegeten en na de afwas in de caravan gaan zitten. Rond 11 uur stopt de regen hebben we gezien. De caravan zal na deze lange bui in elk geval weer een schoner aanzien hebben. Na, 2 maanden stof te hebben gehapt zullen de buurtjes hier morgen denken dat er een nieuwe caravan is neergezet vannacht. Niet langer een bruine, maar nu een mooie witte.
En morgen schijnt de zon hier weer volop. Het frist in elk geval even lekker op zo.

Dinsdag vertrekken we richting Bologna. Ik dacht maandag, maar dat is onjuist. Kortom: we gaan nog niet naar huis. Dat is dan ook ons lijflied voor vandaag.

De trouwerij

We hebben prima geslapen vannacht en werden wakker met een stralende zon boven het meer. Het is inderdaad een plaatje hier en ons uitzicht is geweldig. Beneden wachtte ons een uitgebreid ontbijtbuffet met o.a. roerei en yoghurt en fruit. Dus glutenvrij ontbijten kon hier. Voor mij werd ook 'n glutenvrij broodje erbij gewarmd en daar zaten we: op 'n terras aan 'n meer heel chique te ontbijten.
Na 't ontbijt zijn we even naar de caravan gereden omdat we iets terug moesten brengen en iets op wilden halen. Bij terugkomst in 't hotel ontdekten we dat hetgeen we naar de caravan hadden willen brengen nog op bed lag. En hetgeen we hadden willen ophalen nog in de caravan lag. Ja! Herman is nog 'n keer gaan rijden en ik ben mijn nagels gaan lakken om op 't huwelijksfeest mooi te zijn. Tel dat op bij de schoonheidsslaapjes en je begrijpt: ik ben inmiddels oogverblindend:) :) :) :)

De rest van de familie lag inmiddels in 't zwembad. Ik was van plan geweest bij Nick in 't bubbelbad te gaan zitten. Dat is toch je reinste nachtmerrie: samen met je schoonmoeder in bad zitten:) :) :) :) Helaas had Bas mijn plaats al ingenomen:) :) :)
Tussen de middag gezellig geluncht met onze kinderen en daarna hard werken aan mijn uiterlijke schoonheid middels een slaapje.

Om 16.15 uur vertrok naast ons hotel de boot met bruiloftsgasten naar het eiland waar de huwelijksceremonie en het feest plaatsvonden.

Het feest was in 'n kasteel op 't eiland in het Iseomeer. Een ongelooflijk mooie locatie. Bij binnenkomst werden Herman en ik, Viviane en Wouter, verzocht mee, te gaan naar de bruid. Ik begreep meteen dat ik nooit geschikt zal zijn voor kasteelvrouwe: er zaten nergens leuningen aan die stenen trappen en ik had dus een helpende hand nodig.
En daar was Quinta. Een prachtige, oogverblindende bruid. Ik moest er een traantje bij wegpinken. En onze Eric in een prachtig blauw kostuum: mister Maffioso. Wat 'n schitterend stel.
Daarna was in de kasteeltuin de ceremonie. In de zon, de heren in kostuum, werd 't alras erg warm. Uiteindelijk hebben Herman en Gerrit(vader van Quinta) hun colbertje uitgedaan.
De broer van Quinta deed de hele ceremonie.
Het weer bleef mooi, dus na, 't officiële gedeelte kwamen de hapjes en de drank. Zeer luxe hapjes en voor mij een bordje glutenvrije hapjes. Uiteindelijk zijn we tegen 8 uur de tuin in gegaan waar lange tafels stonden. Op de tafels stonden stellages met bloemen eroverheen gedrapeerd. Het leek net 1 grote pergola. Tussen de bloemen hingen lichtjes. Naarmate het donkerder werd, werd het ook steeds sprookjesachtiger. De nodige mensen hielden tussen de gangen door een speech. Het eten was uitstekend en de wijn vloeide rijkelijk. Maar zoals aan alle mooie dingen een eind komt, kwam hier ook een eind aan. En wel in de vorm van een ongenadig zware onweersbui met regen. Het begon als 'n gek te waaien en iedereen schoot naar binnen. Het terras werd leeggehaald en het feest zette zich binnen voort. Muziek en dansen,praten en lachen.

Het is nu 23.40 en wij moeten met de boot naar de overkant van het meer. Maar 't weer is dus heel slecht en er vaart nu geen boot. Het wachten is op 't stoppen van de regen. En dan een sprintje trekken. Sprintje trekken.... Eh.... We moeten eerst naar de haven lopen door 'n straatje dat zeker 20% stijl is. Dat is 'n glijbaan straks, over die steentjes. We gaan 't beleven, misschien hebben ze hier wel luchtbedden waarop we naar beneden kunnen glijden....

Ons lijflied van vandaag: Kom uit de bedstee mijn liefste...

Morgen is zij de bruid.

Vanmorgen zouden rond 11 uur Bas en Nienke arriveren bij onze caravan, en Viv en Nick met Milou. Dus we waren op tijd op, om onze boodschapjes nog eerst te kunnen doen. Eergisteren liep ik in het zwembad Emil en Suus tegen 't lijf. Zij waren jarenlang de beste buurtjes van Bas in Bemmel(wonen daar nog) . Ze zitten deze week ook op onze camping. Emil is ook te porren voor 'n geintje, dus we spraken af niets over onze ontmoeting te vertellen aan Bas en hem te verrassen vandaag. Emil had Bas nog een whatsappje gestuurd van de week, waarin hij schreef "ik heb gedroomd dat we samen op een camping waren". Hij was vlak voor Bas kwam in onze caravan gaan zitten en toen Bas en Nien er waren, vroeg ik Bas even 'n tas in de caravan te leggen. Bas stapt naar de deur, ik trek 'm open en Emil sprong naar buiten met "buurmannetjeeeeeee" (dat zeggen ze altijd tegen elkaar). Wie onze Bas kent weet dat hij zelden met zijn mond vol tanden staat, maar vanmorgen bleef zijn mond half open hangen. Lachen dus.

Met de hele handel naar 't terras vooraan gehobbeld en daar koffie/cola gedronken. Daarna bij de caravan gezellig geluncht. Miloutje ging van schoot naar schoot en genoot er zichtbaar van. Ze is zoooooo leuk.

Zo tegen half 3 zijn we naar Iseo gereden om naar 't hotel te gaan. Wat een fantastische parkeerplaatsen....zooooo ruim..... (maar niet heus). Net een legpuzzel, 't past precies maar je moet even uitvlooien hoe precies. Dat was gelukt en de auto stond. Niet voor lang, want we waren wat vergeten. Ik ben mijn schoonheidsslaapje gaan doen en Herman is naar de caravan gereden om het vergeten spul op te pikken en bij terugkomst een betere parkeerplek in te pikken.
Ik heb mijn schoonheidsslaapje van een paar uur gedaan en ik geef toe: ik keek net na 't douchen in de spiegel en dacht "mens je wordt steeds knapper" :) :) :) :)

Om 19.00 uur ging het eerste feest van start. De gasten druppelden binnen. De tuin was prachtig versierd. Gezellige zitjes, kaarsen, bloemen, een bandje. Mensen in feestkleding. Lekkere wijn en heerlijke hapjes. Speciaal voor mij kwamen er een paar borden met glutenvrije pizzaatjes, vlees, brood. Allemaal blije mensen. Het is nu kwart voor 11 en het feest gaat voorlopig door, maar ik post alvast mijn verhaal en de fotoos.

En het lied van vandaag is uiteraard...... Morgen ben ik de bruid......geluid hard en.... zwijmelen maar....

Gepeperde dag

Vandaag zijn we superactief geweest.
Om te beginnen hebben we uitgeslapen. Uiterst vermoeiend. Na 't ontbijt en de huishoudelijke klusjes gingen we boodschappen doen. Zeer emotioneel! Ik bedoel maar: al die foute taarten, koekjes en flessen drank negeren en met je bakkie magere kwark in 'n rij van 6 asocialen met 'n schofterig volle kar aansluiten.

Na dat lijden waren 'n paar capuccini op 't campingterras een weldaad. Maar ook aan een weldaad komt een eind. De badmeester zat in een nagenoeg leeg zwembad te suffen, dus togen wij 't bad in om de man bij de les te houden. Tevergeefse moeite, hij ging van 't suffen over naar whatsappen op zijn telefoon.

Doodmoe van 't baden bij flinke hitte, namen we toch nog de moeite allebei een kleine mini pizza 's van Schar te verorberen en een bak fruit weg te werken.
Gelukkig. Het was eindelijk tijd voor onze welverdiende siësta. Och, och, wat kan 'n mens lekker slapen na zo' n drukke en emotievolle ochtend.

Na de siësta gingen we even op kleerhangerjacht en daarna zijn we nogmaals op bezoek geweest bij de badmeester. Deze was inmiddels wakker.

We eten hier vrij laat en het eten was vanavond maar een gedeeltelijk sukses. Ik had nieuwe Italiaanse kruiden aangeschaft en dacht met deze mix net zo te kunnen strooien als met de mix van de Tiger. Ja, dat was dus even een foutje. We voelden ons net twee wandelende vlammenwerpers. En dat reeds na de 1ste hap. Enfin, er is voldoende koek, nootjes, chips en kwark aan boord om niet met 'n lege maag de koffer in te duiken straks.
Tijdens 't eten kwam de achterbuurvrouw aanschuiven voor 'n wijntje en nog een oude bekende van ons. Dat leverde leuke gesprekken op en we hebben tot 10 uur zitten kleppen. Toen barstte het onweer los. En zo kan 't gebeuren dat ik in de stromende regen en bij onweer lekker buiten onder de luifel zit.

Morgen komen de kinderen tegen 11 uur hier en lunchen hier. Daarna gaan we richting Sulzano waar het eerste feest morgenavond begint.

Rondje Lombardije

We hebben vandaag 3,5 uur rondgereden in Lombardije. Herman heeft de auto door de wasstraat gehaald, dit is nog niet eerder vertoond in dit theater. Maar ik vond dat we niet woensdag bij zo'n chique hotel kunnen aankomen met 'n auto die 2 maanden door het stof van Portugal en de rode aarde van Andalusie heeft gereden. Dus: in bad met die wagen.
Ja, en daarna zat ik dus in zo 'n mooie schone auto dat ik me de koningin van Lombardije voelde. Voor vandaag is dan ook ons lijflied (zie video) "de koningin van Lombardije" .
Onderweg hebben we in 'n patisserie koffie gedronken, en brood hadden we mee. We wisten vooraf dat we door allerlei mooie dorpjes zouden komen, waar echter ongetwijfeld geen toko zou zijn om glutenvrij te eten.
Het was 'n schitterende rit. Al snel zaten we op flinke hoogte. De omgeving is groen. Hartstikke groen. Druivengaarden waar regelmatig het gebrek aan water zichtbaar begint te worden. Prachtige uitzichten. En je ziet me toch mooie "hutjes" staan her en der.... Zwembadjes er naast, mens wat een droevigheid :).
Het ziet er hier totaal anders uit dan in Spanje. De bergwegen zijn ook 'n stuk beter dan in Spanje. Althans: tot nu toe. Prima te doen. In 1 van de dorpjes werden we ineens rechtsaf gestuurd. Wij, door onze ervaring ERG wantrouwend geworden, waren eindelijk zo verstandig om pal voor die geadviseerde afslag stil te staan en eerst te kijken. Heel goed van ons! Zeker weten dat we tot halverwege dat straatje en half in de bocht hadden kunnen komen, om daarna de Italiaanse sleepdienst te kunnen bellen. We leren 't nog 'n keer.
Op de terugweg langs de Lidl gereden en daarna eerst 2 uurtjes geslapen. Zo tegen 5 uur opgestaan en de badmeester bezocht.

Viv en Nick waren hier tegen half 7.
We hadden nog even onze gal willen spugen bij de balie over een behoorlijk intimiderende en onbeschofte bewaker gisterenavond. De man had blijkbaar een woedeaanval en liep zo waanzinnig te schreeuwen om half 11 's avonds. Toen wij daar iets van zeiden richtte hij zijn woede en agressie op ons. Tja, dat vonden wij onplezierig. Geen tijd voor gehad dus.

We waren uitgenodigd door Gerrit en Marjan Witzel om mee uit eten te gaan. Eric en Quinta (ons a. s. bruidspaar), Petra(zus van Quinta) Viv en Nick en wij. Miloutje was ook mee en ging breed lachend van schoot tot schoot. We hebben bij het Leon D'Ore in Iseo bijzonder lekker gegeten. Na afloop wilden wij tracteren op 'n rondje Italiaans ijs, maar het weer is omgeslagen. Viv en Nick zijn, toen 't nog droog was, met Miloutje teruggelopen. Nick heeft de dakramen bij ons dichtgedaan. Wij hebben Eric en Quinta en Petra en Gerrit en Marjan "uitgeleide gedaan", zij waren vanaf hun hotels met motorbootje naar 't restaurant gekomen. Het ijs houden ze tegoed.

We zitten onder onze luifel. Het waait best! Er vallen stevige druppels wat "regen" schijnt te heten. We huilen hier niet om. Laat 't land alsjeblieft water krijgen, want dat is in Lombardije inmiddels 'n ding.

Milou

Vanmorgen zijn Viviane en Nick gearriveerd met Milou. Hoewel ik geen heimwee heb gehad, was ik wel ontzettend blij ze in mijn armen te kunnen sluiten. Milou is gegroeid natuurlijk, maar omdat we goed op de hoogte zijn gehouden van haar ontwikkeling met fotoos en filmpjes, had ik niet 't idee 'n vreemd kind op schoot te hebben. Mag deze trotse opoe ff opscheppen over haar wondertje? Ze is zoooooo lief en zoooo leuk. Vriendelijk en lachen en ongelooflijk alert. En dat laatste is iets dat ik niet zo vaak bij babies van 6 maanden op deze manier heb gezien. Ze is natuurlijk ook nog eens 4 weken te vroeg geboren. Ze is beslist 'n oude ziel.
We zijn met haar in 't zwembad geweest. Ze hebben een zwemband met 'n broekje erin en daar wordt ze dan ingezet. Helemaal te gek. En 'n lol.
Ze bleven vanavond eten. Viv had 'n pizza besteld op 't terrein omdat ze niet zo van Thaise curry houdt. Nick waagde zich aan 't campingeten van zijn schoonmoeder en heeft daarmee weer 10 bonuspunten verdiend. En Miloutje ze lachte voort.
De achterbuurvrouw kwam even ons wondertje bekijken en om kwart over 8 zijn ze afgetaaid naar 't hotel.

Viv had 2 douchemutsen meegenomen voor ons, omdat die enorme "entree" van Herman niet echt past in zo 'n badmuts. Nou, dit is dus de oplossing. Zeker weten dat onze oudste kleindochter niet met ons gezien wil worden als hij dat ding draagt (ik moet er echt niet aan denken dat mijn opa zoiets zou dragen!), maar dat hoeft ook niet. Verder zou het me niets verbazen als die Italianen hier ons de bijnaam "Signor /signorina Cuffia Da Doccia" geven. Kijk naar de foto en beslis zelf.

De dagen glijden voorbij in 'n zinderende hitte. We doen onze huishoudelijke klusjes en zien verder geen stad. Het is te heet. We genieten gewoon van 't zwembad, 't niets moeten en deze dagen van onze Miloutje en haar ouders. En woensdag komen Sebas en Nien ook en gaan we met ons allen het huwelijk van Eric en Quinta vieren.

Ep Oorklep pet gezocht

Vandaag was 't "beddenverschoondag".
Herman begon de dag slecht: zijn rug liet 't afweten. Heel pijnlijk en naar. Dus heb ik de meeste huishoudelijke klusjes gedaan en zorgde Herman voor de ontspannen sfeer. Gelukkig had niemand anders op de camping het idee van de was doen bedacht, dus om 11 uur lag alles schoongewassen en strak ongestreken weer in de kast.

Daarna hebben we een aanval op de Lidl gedaan. Lekkere mosselen gekocht, die verkopen ze hier in de diepvries. Allerlei soorten vis, en je kunt 't zelf in zakjes scheppen.
Thuisgekomen werden we bijna onwel van de hitte dus: de badmeester verblijden met een bezoek.
Uit 't water gekomen ontdekten we dat we een nieuwe Hollandse buurvrouw met dochter van 15 maanden hadden gekregen. Gezellig. Aangezien ik 'n bak met salade had die teveel was voor 2 schoven ze gezellig aan. Dat is zo leuk op 'n camping: je legt heel gemakkelijk contact.

Na 't eten een schoonheidsslaapje gedaan. En toen ik echt niet knapper dan knap meer werd zijn we (Herman deed halverwege mee) opgestaan. Even naar de Italmarkt gescheurd om te kijken of we een "Ep Oorklep petje voor babies in 't zwembad" konden scoren. Miloutje is in aantocht en de zon is zo fel dat zo 'n uv petje voor in 't zwembad wel gewenst is. Helaas, daarvoor moet je blijkbaar naar een Ep Oorklepwinkel voor Babies.
Na, deze mislukte actie kwamen Gerrit en Marjan Witzel langs. De ouders van de a. s bruid, ze logeren in 't hotel hier.

Voor 't eten hebben we eerst nog gezwommen en toen kregen we ook nieuwe achterburen. 2 vaders met hun dochters. 1 meisje van 'n jaar of 12 en 1 meisje van ongeveer 5. De mannen hadden geen kaas gegeten van tenten opzetten. De kinderen hadden 't warm en waren moe, dus die hebben we lekker 'n stoeltje, drinken en schaal chips gegeven. Uiteindelijk kregen de heren hulp van oude en wijze mannen, 'n jonge knaap en nog wat volk en is de tent een tent geworden.

Vanavond gezellig 'n tijdje met de buurvrouw zitten praten en nu nog even het toilet verversen.

Inmiddels gaat de discjockey weer uit zijn dak hier op 't terrein. Ik verdenk de man er van aandelen bij Beter Horen te hebben. In elk geval een deal met die club te hebben gesloten. De herrie is avond aan avond zo heftig, dat er straks heeeeeeel veel hoorapparaatjes nodig zijn voor de zieltjes die in die takkeherrie hebben gedanst.