Vandaag wilden we naar Hernani. Een stadje met een oud centrum en in de omgeving zou "ergens" een bos, soort van, liggen met allerlei bijzondere dingen(grafheuvels etc). De auto wisten we in een smalle stille straat te parkeren en toen op zoek naar een informatiepunt en stadskaart. Dat lukte niet goed, dus spraken we een agente aan. Die was net bekeuringen aan het uitschrijven, maar ze liet haar werk voor wat het was en nam ons mee naar het oude centrum. Ze sprak een beetje engels en begreep wel dat we graag informatie wilden hebben.
In het oude centrum werd ze aangesproken door een vriendelijk uitziende heer, die in rap spaans met haar praatte. Ik begreep wel dat hij in elk geval ook goed engels sprak. De man zei dat hij ons verder zou helpen en we namen afscheid van onze particuliere diender. We hopen een paar mensen van een parkeerboete te hebben gered met onze actie.
De man die ons hielp stelde zich voor als Joe. Hij was van Ierse afkomst, maar woonde al 40 jaar in Spanje. Een ongelooflijk vriendelijke en behulpzame man. Hij begreep wat we graag wilden zien en deed ons het volgende voorstel:
Hij zou ons naar een botanische tuin brengen en dan ging hij zijn auto thuis ophalen. Ondertussen konden wij dan n kwartiertje in die tuin rondkijken. Daarna zou hij ons met de auto naar onze auto brengen en ons dan voorgaan met zijn auto naar dat bijzondere gebied dat wij graag wilden zien! We waren er stil van. Zo ongelooflijk behulpzaam en vriendelijk als Joe was. Hij was, vertelde hij, ook gids in de Pyreneeën.
De botanische tuin was vroeger privébezit, maar de eigenaren hadden hem aan de stad geschonken. Duidelijk was dat de tuin goed onderhouden werd. Na n kwartier kwam Joe met zijn auto voorrijden. Ik was uiteraard al lang t spoor bijster in dat stadje, maar Herman wist precies te vertellen waar onze koets stond. En zo kon t gebeuren dat wij vandaag een privé escorte kregen van de aardigste man die er in Spanje woont. Na n ritje over een prvinciale weg (zoiets), ging de weg over in n smalle weg. Uiteindelijk belandden we in de bergen in een gezellige eet-en drink gelegenheid. Ons was al duidelijk dat Joe iedereen kent en iedereen kent ook Joe. We hebben een lokaal drankje gedronken, maar mijn evenwicht is vandaag erg slecht dus ik hield t maar bij water. Daarna vroeg Joe of Herman op n onverharde bergweg durfde te rijden. Zo n weg waarbij je bepaald niet bang moet zijn. De kwajongen in Herman stak meteen de kop op, dus daar gingen we met Joe voorop een behoorlijk stijle en vooral hele slechte bergweg op (deed ons sterk aan onze reis door Zweden denken) . Eerlijk is is eerlijk, het punt waar we toen stopten(en waar ik nu in de schaduw van n boom zit) heeft n formidabel uitzicht. Herman is verder naar boven aan het lopen, maar in verband met mijn slechte evenwicht en dove oren besloot ik dat t verstandiger was als ik niet verder ging.
Inmiddels is zojuist een jeep in een dusdanig slecht stuk wegdek terechtgekomen, dat hij er niet meer uit kon. Een paar mannen die met n vrachtwagen langskwamen hebben geholpen en de man heeft weg kunnen komen toen. Ja.... Wij moeten straks ook nog terug naar beneden over deze weg...

Herman heeft mooie fotoos gemaakt tijdens zijn wandeling. Nadat hij terugkwam zijn we naar beneden gereden, terug naar Hernani. Daar kregen we een hele stevige regebui over ons heen. Terug op de camping bleek het hier niet geregend te hebben. Tot 5 minuten geleden..... Een dikke wolk in een verder blauwe lucht verziekt de sfeer.