Voor ik over de rit naar Granada schrijf, wil ik het volgende kwijt. Iets wat me mateloos heeft getroffen.
Toen wij de 1ste dag in Cordoba aankwamen, zag ik bij een rotonde een veld met een krottendorp. Van golfplaat, karton, doeken en plastic. Toen ik het zag dacht ik echt "dit is niet waar, dit zie ik verkeerd". Maar het is wel waar. Cordoba, een beschaafde stad in een beschaafd land en dan een krottendorp. Ik had in mijn geheugen foto’s van zo’n krottendorp naast de landingsbaan bij Singapore, maar dat blijkt n onjuiste herinnering te zijn. Navraag over deze herinnering bleek het om het vliegveld van Bombay te gaan. Ik kan er verder niets mee, jullie ook niet, maar ik besefte meteen hoe ongelooflijk rijk wij zijn. Een huis, kleding, eten, mensen die van ons houden.

En dan nu vandaag. De rit van Cordoba naar de volgende camping(45 km van Granada af) ging dwars door de bergen. Ongelooflijke droogte en overal olijfbomen. Echt, volgens mij baden ze er hier in. Rotsige bergen, kurkdroge rivieren, de oleander was de enige kleur. Het leek een rit door de woestijn. Wij vinden Andalusie niet echt mooi. Sevilla wel, Granada gaan we zien, maar t landschap is allemachtig saai. Totdat de camping in de buurt kwam. We moesten met sleurhut en al n bergweg op die ging hoger.... En hoger.... Mijn fantasie sloeg al weer op hol en ik zag al heftige problemen aankomen. Maar.... Die kwamen niet. Ineens was daar beneden ons een azuurblauw meer. En aan dat meer ligt...... onze camping.

Nadat we de caravan hadden neergezet zijn we gaan zwemmen. Het was namelijk boven op de berg IN de schaduw 36 graden. En jawel, wij waren de caravan in de zon aan het positioneren.
De damesdouches hebben geen bankje of kleerhaakjes of warm water.... De heren hebben dat allemaal wel. Er staat bij het "herenhok" een bordje dat dit uitsluitend voor heren is... Jaja, in Holland noemen we zoiets discriminatie. Maar morgen ga ik dus met een paar opgerolde sokken en een strak getrokken handdoek om de bovenkant in mijn onderbroek daar t hok in!