Vandaag stond een bezoek aan de Sierra Nevada gepland. Vroeg opstaan (voor 8 uur) is op deze camping geen probleem. Om kwart voor 8 s morgens rollen ze vuilcontainers over de laan waar onze caravan staat. Laat slapen is ook geen kunst: 's nachts om 12 uur worden diezelfde vuilcontainers langsgerold. Welke onzaligen die dingen' s nachts vullen met vuil is ons een groot raadsel.

Maar hierdoor stonden wij dus om 10 voor 8 naast ons bed en zaten we om 9 uur in de auto. Het landschap veranderde snel. Hoewel het hier droog is kwam er al snel meer groen, meer bomen en de temperatuur steeg niet. We gingen de bergen in met machtig mooie uitzichten. Na anderhalf uur zijn we ergens neergestreken op n terrasje om een kop koffie te scoren. Vanaf dat punt hadden we een magnifiek uitzicht op een meer. We stegen en we stegen en uiteindelijk reden we het plaatsje Sierra Nevada voorbij. Het is niet alleen het gebied dat zo heet.
Onderweg kwamen we wel weer een paar keer in een file terecht. Tja, die plekken trekken veel bezoekers. Maar, net als tijdens onze reizen door Scandinavie, hadden wij er geen enkel probleem mee om in een file te rijden. Wellicht kwam dat doordat wij in de voorste auto reden...

We eindigden deze rit op zo n 2750 m hoogte. Wat een schitterende rit en wat een adembenemende uitzichten.
We hebben daar wat rondgewandeld en een ijsje gegeten en bedachten toen dat t leuk zou zijn met de kabelbaan omhoog te gaan. Daarvoor moesten we terug naar het dorpje Sierra Nevada. Dat is een wintersportdorp met kabelbanen, hotels, restaurantjes enz.

Wij het bakje van de kabelbaan in. Dat ging allemaal gesmeerd, totdat we ongeveer 200 m van het eindstation af waren. Het ding bleef steken. Oke, hij doet t niet meer. Wellicht gaan die lui die dit regelen nu eerst aan hun siësta beginnen en gaan we om 5 uur vanmiddag verder. Kortom; in eerste instantie maakten we er een grap over. Maar ja, daar hingen we en toen begonnen toch die rottige flitsen van knappende kabelbanen, tuimelende mensen etc. op ons netvlies te verschijnen. Nee zeg, t zal toch niet.... Nee, het zou ook niet. Na ongeveer 5 minuten flink zweten ging t kreng weer aan t werk. Nou, het was de zenuwen waard, wat was het mooi daarboven. 2800 m hoog. Alie, we hebben n steentje dat echt van die berg komt voor je meegenomen. Niets bijzonders, maar t idee he.
Herman vond n heel leuk bloemetje daarboven. Zie de foto. We hebben geen idee wat t is. Eva of Alie soms??????

Uiteindelijk zijn we weer teruggekabeld en op n doodstil terrasje neergestreken. Deze mevrouw kon een glutenvrije salade klaarmaken en zo hebben we om 3 uur heerlijk geluncht. En in een gesprek met deze jonge vrouw vertelde ze dat ze jaren geleden een paar weken in Holland was geweest ze had toen gelogeerd in....... Wormerveer of Wormer! Hoe is t mogelijk. We hebben een reuze leuk gesprek gehad, ze vertelde waar ze toen allemaal is geweest.
Uiteindelijk namen we afscheid en gingen richting camping.
Die Spanjolen verzinnen het om 2 rotondes pal na elkaar te bouwen op de weg die Herman neemt..... Ongehoord gekmakend.

We waren kwart over 6 op de camping en zijn het zwembad in gedoken. In de caravan was het 38 graden en daarbuiten ook zoiets. We hebben de airco nu dus aangezet. En het is nu kwart over 9. In de caravan is het inmiddels 24 graden en wij zitten buiten aan de sushi.