PS (maar dan vooraan): de foto’s lukken weer niet. Morgen komen ze er vast wel op.Maar lees onze belevenissen van gisteren. Dat stuk is er wel en ook de bijbehorende foto’s. Op een paar na. Die zet ik er op bij de foto’s van vandaag.

Vandaag dus een campingdag. Aangezien deze camping in het natuurpark staat is dat heel fijn. Stil, weinig mensen, fijn zwembad. Lekkere luie stoelen, siësta in de middag, zo kun je oud worden. Maar ja, wat doen wij zittend voor onze sleurhut??? Naast lezen en breien kijken we mensen. En ons oog is helaas de eerste dag al gevallen op onze buurtjes. Met name de buurman. Hele vriendelijke mensen, de leeftijd is moeilijk te schatten, maar we vermoeden ergens tussen de 50 en 55 jaar. Wat ons zo fascineert is hoe ze de dag doorbrengen. Zij, de buurvrouw, zit hele dagen in het hoofdgebouw (de caravan) en Herman zegt dat de hele dag de tv daar aan staat(hij kan dat horen). De buurman zit in de partytent op t puntje van zijn stoel te roken en naar een klein schermpje te staren. Hij ziet eruit alsof hij zijn tijd hier uitzit. De enige activiteit die we zien is als hij zijn tennisracket pakt en opstaat. Dan krijgt de man ineens een heldhaftige houding. De krijgslust straalt hem als het ware uit de ogen. Gewapend met dat racket gaat hij..... vliegen electrocuteren. Niet alleen binnen zijn eigen domein, maar ook daar buiten. Net zo onverwacht als zijn heldhaftigheid opkomt is het weer verdwenen.

Wij zijn er van overtuigd, dat onze buurman een nazaat is van Don Quichot. De molens zijn in deze ingeruild voor vliegen. 1 keer raden hoe wij de buurman noemen...

Na deze beschouwing vragen wij ons natuurlijk af of buurman ook "iets" vindt, een mening heeft..... over onze activiteiten.....

We zijn even naar n klein dorpje 8 km verderop gerden voor verse groenten. Morgen vertrekken we naar de volgende camping en dan komt t er niet van boodschappen te doen. We hebben ons oog op een andere camping laten vallen dan geboekt was. We gaan opnieuw naar een camping die midden in een natuurgebied ligt bij Murcia. Er lopen geen autowegen door dat gebied, de enige autoweg is het weggetje naar de camping. Ik ben zeer benieuwd naar de staat van die weg?

Na een kleine siësta van slechts 2 uur waren we weer zover gerecupereerd van al onze inspanningen dat we besloten om te gaan sporten. We togen naar het zwembad en zijn er flink tegenaan gegaan(zie foto). Na een paar uur flink gesport te hebben (poedelen en daarna denksport op de kant) zijn we ons gaan douchen. Nu is het even tijd voor n stukje ontspanning en een drankje en straks nog koken.

Nog 1 ding. De Spanjolen houden van honden en nemen deze mee naar de camping. Helaas houden ze meestal niet zo van honden opvoeden. We hebben zojuist n keffertje 2 plekken verderop gekregen. Wellicht dat t beest onder de indruk raakt van de electrische racket van Don Quichot....