Aangezien we maar 135 km hoefden te rijden naar de nieuwe camping in het parque naturale, namen we de tijd vanmorgen met opstaan en ontbijten. Rond 11 uur gingen we rijden. Ik had ontdekt dat mijn fohn naar de filistijnen was vanmorgen, en als ik mijn haar was en t gewoon laat opdrogen denkt iedereen meteen dat ik een gesjeesde non ben. Dus: zouden we ergens (waar, waar, waar?????) een nieuwe fohn met krulborstel kunnen scoren? De eeste stop, met kleine omweg, was de Lidl om brood voor Herman te regelen. Laat daar nou zo'n krulgeval in de aanbieding liggen.
De reis ging verder en de omgeving was zeer afwisselend. Van graanvelden tot enorme ruige bergen en rotsen waar we langs en vooral overheen gingen. Niks snelweg, binnenwegenwerk. Af en toe een onverwacht dorpje, kortom: genieten. Onderweg in een dorpje op de ingangsweg (20 m breed!) even de auto aan de kant grezet om de weg te bepalen. De juffrouw(dat is onze tomtom met damesstem) heeft de nare gewoonte ons "de straatjes" in te sturen. We stonden daar amper of n paar testosteronkikkers reden luid toeterend langs! We stonden in de weg. Sorry luitjes, maar er is hier nergens een rotonde waar we op kunnen parkeren. Na al die keurige binnenwegen bereikten we het parque naturale ofwel het "Parque de la pesedilla de Marie" (Park van de nachtmerrie van Marie) . Lees hieronder Herman zijn verslag van dit avontuur.

De weg hier naar toe was een ramp! Eerst iets van 13 km klimmen op een smalle weg die ernstig kapot gereden was. Kon echt niet harder dan 30 km/uur, want anders rammelde de caravan uit elkaar met ons erbij. En aan het einde een klim van 20%!!! Maar niet 1 recht stuk, maar halverwege een vrijwel 180 graden bocht links omhoog. Daar moet je bijna stil gaan staan. En dan weer op gang komen. Dat was mij een stap te ver. Dus voor de bocht gestopt en achteruit terug naar beneden. Daar aangekomen de camping gebeld met de vraag of het ook anders kon. Volgens de persoon aan de lijn niet niet. De weg door het dorp was te smal. Nou, laat maar eens zien. Dat bleek dus mee te vallen. Dus uiteindelijk aangekomen. Pffffff.

Het is kwart voor 8. We zitten met een drankje en een hapje en hebben lekker gezwommen. We gaan nu onze moeder bellen en daarna ga ik eten koken.