Voor ik over vandaag vertel nog een leuk dingetje van gisterenavond laat.
Wij zaten bij de caravan, n uurtje of 11, en ineens was daar n vosje. Herman zag t meteen, het dier stond bij t trapje van de caravan en keek ons aan met n blik van "ja? Is er iets?"
Hij had n andere kleur dan de vossen in Duitsland, ook n andere staart, je kunt wel stellen dat het beest zijn carnavalspakje al aanhad om niet als vosje te worden herkend. Hij leek op n jong hondje.

Vandaag van camping Sierra Espuna naar camping Valencia El Saler gereden. Zo n 300 km. rijden. Voor we vertrokken hebben we eerst zonder caravan t stukje naar t dorpje gereden, om ons ervan te verzekeren dat ze daar niet een of andere markt hadden bedacht voor vandaag. De straatjes waar we met de caravan doorheen moesten waren namelijk precies pas. Maar de kust was veilig, dus de sleurhut aangekoppeld en gaan rijden. Over de eerste 20 km hebben we 50 minuten gedaan. Wat n slechte weg... En toen kwam er ook nog n vrachtwagen als tegenligger?.

Ergens, na n km of 100, dacht Herman dat we wellicht n lekke band hadden. Netjes in n dorp aan de kant van de weg gaan staan om te kijken moet je hier niet doen. Je krijgt meteen de agressie van de testosteronkikkers van t dorp over je heen. Dus besloten we datgene te doen wat Spanjaarden blijkbaar normaal vinden: we parkeerden de hele handel naast n rotonde. Verdraaid, dat werkt! Er werd niet getoeterd, niet op voorhoofden gewezen, dit was normaal??
Het viel alles mee, het wiebelen werd veroorzaakt door de wind die was opgestoken.

Het landschap was afwisselend. Van rotsachtig onherbergzaam land, tot groene berghellingen en groene, met allerlei struiken en bomen bebouwde, velden. Opvallend dat er weinig huizen stonden, en de huizen die er stonden waren veelal mooie paleisjes met prachtige tuinen maar wel pal naast de snelweg.

Om half 2 hield Herman zijn ogen haast niet meer open. In n piepklein dorpje ben ik op t terras van een taveerne gaan zitten met een breiwerk, koffie en watertje. Herman is op n bed in de caravan gaan liggen voor n dutje. Een klein uurtje later was Herman weer fit en reden we verder.

Er was veel vrachtverkeer onderweg en die knakkers doen niets liever dan te hard rijden en inhalen. Dat is doodvermoeiend. Dus toen wij om half 5 op de camping aankwamen was Herman er wel klaar mee. Maar... toen de caravan stond zijn we toch nog even naar de Carrefour gereden, 10 km verderop.
Daar kochten we 2 kleine strand/zwembad/campingstoeltjes. Van die dingen waarvan de zitting 15 cm van de grond is en je superlenig moet zijn om in en uit te komen. Fluitje voor ons?. Maar erger dan die stoeltjes zijn de martelwerktuigen die ze op t strand verhuren als bedjes, dus dit is op zich n riante oplossing.

Na het eten zijn we even op t strand gaan kijken. Ik zocht mijn "dagbril", maar kon alleen mijn leesbril en zonnebril vinden. Daar begreep ik niets van, tot Herman zei "op je neus"....

Het strand hier vlakbij is vooral stenig. Als we met de auto 2 km rijden komen we bij n leukere plek. Restaurantjes, parasolverhuur, een luxe bejaardenresort zeg maar. Het is nu half 11 's avonds en nog steeds erg benauwd en warm buiten. Kun je nagaan hoe t overdag is. Dus morgen gaan wij onze nieuwe stoeltjes uitproberen op t strand.