Ad en Karin hebben de vierdaagse uitgelopen. Applaus voor onze kanjers. En het lijflied van vandaag is zeer toepasselijk voor de 4 daagse: you never walk alone.

We smelten inmiddels. Mensenlief, 39,5 graden vanmiddag. Omdat ik slecht geslapen had en me lichamelijk niet goed voelde, zijn we pas om 12 uur begonnen met ons rondje om het meer rijden.
Ja, het is ontzettend leuk, al die plaatsjes die je doorkomt langs dat meer.

We hebben geluncht in 'n restaurant met uitzicht op 't meer. Vis, afkomstig uit 't meer (zou ik in Amsterdam nooit doen!) . Lekker, maar we waren blij om weer in onze airco auto te zitten.

En dan moet je tijdens zo 'n rit af en toe kiezen uit 'n weg... Ja... Nou, we hebben een aardige tunnelvisie ontwikkeld vandaag. Kilometers tunnel hebben we gereden. Onderweg gestopt voor 'n ijsje. Gekeken naar de bootjes op het meer en naar 'n mooi gekleed groepje mensen dat naar 'n huwelijk ging.
Ergens onderweg, toen we 'n verkeerde afslag hadden genomen, belandden we op 'n smal weggetje.... Bekend verhaal hé? Een en al bochten en ineens stond daar 'n vrachtwagen. De arme ziel. Hij stond daar te kijken met 'n blik van "waar kan ik keren". Nee beste kerel, vluchten kan niet meer, je zit in de val. Ik hoop voor die stumpert dat hij niet ergens een of ander piepklein pakketje moest afleveren...

Om half 4 was voor mij de koek op. Ik was misselijk van moeheid en ben in de auto in slaap gevallen. Bij de caravan aangekomen ben ik opnieuw op bed in slaap gevallen en dat dutje deed me goed.
Daarna zijn we even in het inmiddels overvolle zwembad gestapt. Het was nog net geen nummertjes trekken om 'n plekje in 't water te bemachtigen.

Omdat we om half 2 al 'n vis en bak salade hadden gegeten (en Herman een mandje brood erbij), was 't avondeten simpel. Spaghetti met 'n restant champignons, tomatensaus en 'n paar bolletjes mozzarella. Nooit kook ik afgepast eten, maar hier wel want bewaren is geen optie. Hoe Herman 't deed weten we niet, maar ik zag hem zijn bord op 't randje zetten en meteen de hele maaltijd in 't zand storten. Kortom: we hebben mijn bordje gedeeld en ons verder tegoed gedaan aan 'n paar mango' 's.

Herman wordt morgen door de ouders van onze schoondochter in de boot genomen. Ik ga niet mee, niet goed voor mijn hoofd.
Het is nog steeds heel warm. Voorlopig nog niet naar bed.