We hebben vandaag 3,5 uur rondgereden in Lombardije. Herman heeft de auto door de wasstraat gehaald, dit is nog niet eerder vertoond in dit theater. Maar ik vond dat we niet woensdag bij zo'n chique hotel kunnen aankomen met 'n auto die 2 maanden door het stof van Portugal en de rode aarde van Andalusie heeft gereden. Dus: in bad met die wagen.
Ja, en daarna zat ik dus in zo 'n mooie schone auto dat ik me de koningin van Lombardije voelde. Voor vandaag is dan ook ons lijflied (zie video) "de koningin van Lombardije" .
Onderweg hebben we in 'n patisserie koffie gedronken, en brood hadden we mee. We wisten vooraf dat we door allerlei mooie dorpjes zouden komen, waar echter ongetwijfeld geen toko zou zijn om glutenvrij te eten.
Het was 'n schitterende rit. Al snel zaten we op flinke hoogte. De omgeving is groen. Hartstikke groen. Druivengaarden waar regelmatig het gebrek aan water zichtbaar begint te worden. Prachtige uitzichten. En je ziet me toch mooie "hutjes" staan her en der.... Zwembadjes er naast, mens wat een droevigheid :).
Het ziet er hier totaal anders uit dan in Spanje. De bergwegen zijn ook 'n stuk beter dan in Spanje. Althans: tot nu toe. Prima te doen. In 1 van de dorpjes werden we ineens rechtsaf gestuurd. Wij, door onze ervaring ERG wantrouwend geworden, waren eindelijk zo verstandig om pal voor die geadviseerde afslag stil te staan en eerst te kijken. Heel goed van ons! Zeker weten dat we tot halverwege dat straatje en half in de bocht hadden kunnen komen, om daarna de Italiaanse sleepdienst te kunnen bellen. We leren 't nog 'n keer.
Op de terugweg langs de Lidl gereden en daarna eerst 2 uurtjes geslapen. Zo tegen 5 uur opgestaan en de badmeester bezocht.

Viv en Nick waren hier tegen half 7.
We hadden nog even onze gal willen spugen bij de balie over een behoorlijk intimiderende en onbeschofte bewaker gisterenavond. De man had blijkbaar een woedeaanval en liep zo waanzinnig te schreeuwen om half 11 's avonds. Toen wij daar iets van zeiden richtte hij zijn woede en agressie op ons. Tja, dat vonden wij onplezierig. Geen tijd voor gehad dus.

We waren uitgenodigd door Gerrit en Marjan Witzel om mee uit eten te gaan. Eric en Quinta (ons a. s. bruidspaar), Petra(zus van Quinta) Viv en Nick en wij. Miloutje was ook mee en ging breed lachend van schoot tot schoot. We hebben bij het Leon D'Ore in Iseo bijzonder lekker gegeten. Na afloop wilden wij tracteren op 'n rondje Italiaans ijs, maar het weer is omgeslagen. Viv en Nick zijn, toen 't nog droog was, met Miloutje teruggelopen. Nick heeft de dakramen bij ons dichtgedaan. Wij hebben Eric en Quinta en Petra en Gerrit en Marjan "uitgeleide gedaan", zij waren vanaf hun hotels met motorbootje naar 't restaurant gekomen. Het ijs houden ze tegoed.

We zitten onder onze luifel. Het waait best! Er vallen stevige druppels wat "regen" schijnt te heten. We huilen hier niet om. Laat 't land alsjeblieft water krijgen, want dat is in Lombardije inmiddels 'n ding.