Vannacht hebben we weinig geslapen. We zaten in een zeer luxe hotel. Kingsize bed, ruime badkamer met alle luxe van bad-en doucheartikelen, airco, tv. Vanmorgen wachtte ons een zeer groot ontbijtbuffet met een ruime keuze aan glutenvrije koek en brood. En dit alles werd betaald door de burgemeester van Marzabotto. Onze grote dank en elk nadeel heeft zijn voordeel, nietwaar?

De evacuatie was goed geregeld. Achteraf blijkt 't stukje van gisterenmiddag in die Italiaanse krant te kloppen. Daar stond dat de naastgelegen camping geëvacueerd was. Dat laatste woordje klopte niet, het moest "werd" zijn. De bombers hebben alles georganiseerd, bussen, slaapplekken enz. voordat de gasten het dringende advies kregen weg te gaan. Daarom kon het hele gebeuren zo snel en soepel verlopen.
Punt was wel dat de caravans niet meer van 't terrein gehaald mochten worden. Ik vermoed vanwege 't gevaar op die slechte pikdonkere bergweg(hmmmm, weggutju) en de paniek en 't gedrang dat wellicht zou ontstaan. Daarnaast zou 't mis gaan zodra er wat wind kwam en er was haast bij. Niets is zo onberekenbaar als een natuurbrand.
En dat was dus de reden dat we onze sleurhut achter moesten laten, zonder te weten of we hem nog terug zouden zien.

Maar om 9 uur vanmorgen reden de bussen weer voor 't hotel om de gasten op te halen die niet zelf gereden hadden.
Vol verwachting zijn we teruggegaan en hebben we eerst de brand plek bekeken. Ja, lelijk. Inderdaad vlakbij. Maar er kwam geen rook meer af, alle bombers waren weer vertrokken op 'n paar na. Wij blijven dus gewoon hier.
Punt is dat overal in Italië enorme natuurbranden woeden en ontstaan. Een deel ervan schijnt door de maffia, te worden aangestoken. Geen idee waarom, hoe of wat.
En onze volgende camping zou tegen Umbria aanliggen meen ik, en daar fikt 't net zo hard. We blijven dus en wachten rustig af.

Leuk is wel dat alle campinggasten gezellig met elkaar kletsten en kletsen nu.
Nu een kop koffie en een duikje.