Vandaag was dus "Florence dag". Om half 7 stond ik op, ik mag graag rustig aan doen 's morgen's. Half 8 zaten we (volgens planning,jaja) in de auto. De navigatie heeft problemen met de temperatuur hier, dus voor de zekerheid had Herman hem gisterenavond al gereset en ingesteld. We belandden op een doodstille snelweg waar geen andere auto's reden...Ik vroeg me al af of we aan het spookrijden waren . De navigatie had duidelijk geen idee waar we ons bevonden. Slechts af en toe zagen we n andere auto. Ik moet zeggen : dat reed wel lekker door. Het bleek dat wij op de oude snelweg naar Florence waren belandt en later op de nieuwe terecht zouden komen. Op dat moment hadden we het grootste deel van de rit al gehad. Zonder enig probleem wisten we de gewenste parking in Florence te bereiken.

We liepen 2 km door de stad naar het Uffizi museum. Natuurlijk waren we te vroeg,maar we wilden eerst n kop koffie drinken. Wij, echte dorpelingen en heikneuters, vonden een restaurant met terras tegenover het Uffizi museum n mooie plek. Mooi terras....fijne stoelen met kussens....lekkere koffie en binnen super chique gebak (dat ik niet mocht eten). Maar ja,aan alles zit een prijskaartje en zo mocht Herman na 4 kopjes cappuccino 26 euro aftikken! Ja, locatie etc. bepaalt de prijs.

Op de stoep van t Uffizi onze eerste boterham opgegeten (jullie denken toch niet echte dat wij nog iets te eten kochten daar he) en om kwart over 10 konden we het museum in. Ja,mooi hoor. Maar eh....na 15 schilderijen (door verschillende kunstenaars geschilderd) van het "heilige gezin" (Jozef, Maria en kindje Jezus), had ik echt wel een redelijke indruk van hoe mensen denken dat zij eruit zagen. Dat is niet in het voordeel van t kindje Jezus overigens, want die wordt overal als een hele lelijke baby afgebeeld. Maar goed,de kruisiging etc. ook dat is iets wat ik niet echt 15 keer herhaald hoef te zien. Opvallend waren enkele kunstenaars die, in tegenstelling tot hun collegae, felle en heldere kleuren gebruikten. Ja, daar ben ik dol op. De beelden waren schitterend,maar het waren er zoveel.....Prachtig waren de plafonds. Echt schitterend geschilderd.
We zagen trouwens een schilderij van een paus of n bisschop die,echt waar, volgens mij een voorvader was van de zanger Gordon. Kan ook zijn dat t Gordon zelf was in een vorig leven:-):-) Een foto hiervan vind je bij de fotos van vandaag.

Na een dikke 2 uur waren we absoluut verzadigd en zijn we vertrokken naar de Ponte Vecchio. Daar hebben we opnieuw een boterham gegeten en besloten we een rijtour te maken. Hiervoor moesten we terug richting Uffizi. Op weg daarheen kwamen we een ijssalon tegen en ik ging voor de bijl. 3 soorten ijs die glutenvrij waren. Doet u mij maar een hutkoffer van die 3 soorten. De hutkoffer was n stevig kartonnen bakje en het prijskaartje wat aan dit feest hing kon concureren met de cappuccino.... Maar: het was heel lekker.

Op t plein gingen we in het rijtuig met een vrouwelijke koetsier. De straten van Florence zijn n stuk ruiger om overheen te gaan met zo n sjees dan in Sevilla. Minzaam wuivend naar het volk lieten we ons rondrijden.
Na de rit zijn we, moe maar voldaan, weer naar de camping gereden. Opvallend was wederom de file die er onderweg was. Dat is al de zoveelste keer deze vakantie. Op n doodstille weg n file. Nu hebben wij daar geen last van gehad omdat wij voorop reden, maar dat moet voor veel mensen toch n vervelend dingetje zijn geweest.

Morgen een rustdag en donderdag naar Bologna.

ons lijflied van vandaag was: in een rijtuigje.