Vannacht heeft t geregend hier. Zeg maar rustig dat t geplonst heeft. Maar,zoals t hoort als je in n zonnig land bent: de regen viel in de nacht.
We hebben uitgeslapen en stonden om kwart voor 9 op. Uiteindelijk hadden we besloten om vandaag naar Lucca te gaan,omdat daar ook n grote Essalunga zit die we graag wilden beroven. Daarnaast is op zondag alles dicht en dat is ongezellig als je n stad bezoekt. En zo reden we dus rond 10 uur naar Lucca.

In eerdere verslagen heb ik al verteld dat Italianen aardig zijn,maar je moet ze niet achter n stuur zetten. Ze lijken de weg te zien als 1 groot botsautootjespark. Zo ook vanmorgen toen we in Lucca reden. Herman reed stapvoets en sloeg linksaf en ineens voelde ik n klap.Stomverbaasd zat ik te kijken en Herman zei "ja,die was raak".
Herman reed stapvoets door n bocht en stond still omdat hij twijfelde. Maar Botsman zat zo dicht op ons en probeerde te passeren waar t niet kon. Dus ho was boem!
De botsautomeneer reed ons voorbij, maar stopte even verderop. Hij sprak geen Engels. Stelde fifty fifty voor....Nee Botsman, wij zijn Hollandse krenten, ik neem mijn boterham mee voor onderweg kun je nagaan wat n zeikerds we zijn. Politie erbij, schadeformulieren erbij. Herman stelde voor om op t terras daar bij n kop koffie de papieren in te vullen. Goed plan. Botsman had zijn engelssprekende dochter gebeld en zijn vrouw fietste langs en zag ons zitten.Kortom: het werd een gezellig samenzijn op het terras. Botsman en Herman vulden de papieren in. Dochter en vrouw kwamen met leuke adviezen om in de omgeving te gaan doen. Ik kwam met de laatste fotoos van Milou en toen was t ijs helemaal gebroken!!! Ze zaten te gieren van t lachen, jullie staan er gekleurd op Viv:-):-):-)
Na alle leuke trips (wij hadden ook leuke adviezen voor dochter Botsman)en de lekkerste Italiaanse wijn te hebben besproken (en genoteerd), en de papieren te hebben ingevuld hebben we afscheid genomen van Botsman en gezin.

We zijn Lucca ingegaan. Mooi oud centrum. Prachtige gebouwen. We zijn de kathedraal gaan bekijken en deze was voor Roomse begrippen erg eenvoudig. En in haar eenvoud mooi. We hebben geslenterd door de smalle straatjes van Lucca en kwamen daar een ijssalon tegen die volledig glutenvrij was! Ja,natuurlijk! Ik ben volledig los gegaan. We hebben ergens n kopje koffie gedronken en zo rond kwart over 2 was ik helemaal gevloerd.
Terug naar de auto en voor we naar huis gingen eerst bij de Essalunga langs.

Voor vanavond hebben we sushi gehaald. We zitten lekker bij de caravan en houden t best nog n maandje vol zo.