Vannacht heb ik erg slecht geslapen. Naast de camping zit 'n dancing of iets, en die hebben tot diep in de nacht een enorm kabaal gemaakt. Het gevolg was dat ik maar 'n paar uur slaap kreeg. En met mijn long covid is dat nou net iets dat je hard nodig hebt: slaap... Maar om nou de hele dag op 'n stoel te gaan zitten is 't ook niet, dus rond kwart voor 10 vertrokken we richting Perugia. Eigenlijk hadden we naar Siena gewild, maar 75 km heen en 75 terug en dan ook nog 'n aantal uren daar rondmarcheren zag ik niet zitten. Perugia was 30 km rijden.

Ook in Perugia is een ZTL. Dus we moesten op zoek naar een parkeergarage. Die vonden we vlakbij het oude centrum. Het mooie was dat er een lift was. We parkeerden de auto op de 1ste etage en namen de lift naar de hoogste etage. En hiermee stonden we meteen boven in het oude centrum. Geweldig toch? Hoe geweldig het uitrijden was komt straks in het verhaal...

We zijn na al die maanden een beetje klaar met kerken en kathedralen en musea. Bovendien is 't voor mij beperkt wat ik kan. Wat we dus leuk vinden is door zo' n stadje wandelen en de sfeer proeven en kijken. Er was dit weekend het feest van de kleine ondernemer. Overal stonden gezellige kraampjes met vrolijk gekleurd keramiek servies. Hiervan hebben we uiteindelijk een leuk olie en een azijnstelletje gekocht. Geen setje, maar gewoon 2 leuke vrolijke flesjes voor thuis op tafel. Er was een vlooienmarkt of met 'n chiquer woord een antiekmarkt. Maar ik ben er van overtuigd dat 't overgrote deel uit 'n antiekfabriek komt. Er waren best veel oude dingen, ook heel leuk, maar ja wat moeten we er mee.
We eindigden waar we begonnen waren:op het terrasje waar we' 's morgens koffie hadden gedronken.
Heel leuk waren de onverwachte steegjes en doorkijkjes. Wat wel duidelijk is in al deze oude stadjes, dat er waanzinnig veel achterstallig onderhoud is. En het is niet reëel te verwachten dat 'n gemeente dat allemaal kan onderhouden.
We gingen dus lunchen waar we ook koffie hadden gedronken en dat was bijzonder lekker. Allebei een salade en Herman had er gebakken aardappelen bij en ik risotto.

Maar toen.... Tijd om naar huis te gaan, dus terug naar de auto in die fantastische parking. Waar je de parking in reed mocht je er niet uit. Om te beginnen moest je een haaks bochtje met een stijl afritje nemen zodra je van de verdieping af wilde rijden... Wij hebben een grote auto en wederom prees ik de Italianen om hun voortreffelijke inzicht dat zo'n pest fiatje zo gek niet is. Maar Herman kwam zonder brokken die verdieping af en manoevreerde braaf naar de "uscita".... En vanaf dat moment liep het zweet mij over de rug, maar Herman kreeg 't voor elkaar. We werden dusdanige smalle straatjes ingestuurd, dat 't voor Herman cm werk was om ongeschonden door die rotstraatjes te komen. Ja, diezelfde Italianen die zo' n inzicht hebben in de enge ruimtes van de parking hier, parkeren hun ellendige fiatjes ook doodleuk in die steegachtige straatje. Hoe verzinnen ze dit! Maar applaus voor Herman, hij kreeg 't wederom voor elkaar ons zonder kleerscheuren uit dat "hamsterparcours" te rijden.
En zo kwamen we met een goed gevulde buik om half 3 weer bij de caravan. Tijd voor ons schoonheidsslaapje.

Nog knapper dan knap zijn we tegen kwart over 4 opgestaan. Op naar de supermarkt om eten voor de komende dagen te scoren.
Vervolgens zijn we eerst gaan douchen om daarna bij onze Hollandse achterburen aan de borreltafel te schuiven. Voor we het wisten was 't 8 uur. De achterbuurman had 'n ander uitzicht dan ik.... Ik keek voor me uit naar een blauwe lucht met wat witte wolkjes... Auke keek naar de lucht achter mij.... Zwart..... Ineens begon 't te waaien. Na een paar heftige rukwinden ging de luivel bij de buren de lucht in. Omdat we toen net waren opgestaan kon Herman de luivel grijpen voordat hij over de caravan zou waaien met alle mogelijke schade van dien. Auke kon gelukkig zijn luifel meteen oprollen omdat 't anders fout zou gaan. Er stak toen een keiharde wind op. Onze luifel hield 't, maar een caravan achter ons had een voortent aan de caravan gezet, zonder haringen in de grond. Oeps! Die ging dus idd de lucht in en sloeg over de caravan heen. Met 8 man hebben we die tent weer terug weten te trekken waarna we hem zsm van de caravan losmaakten. Gelukkig was er behalve een serie verbogen stangen verder geen schade. Onder die tent stond wel een complete huisraad. Puinbak dus. Maar gelukkig is er vanaf dat moment niet veel regen meer gevallen

We hebben in de caravan 'n salade gegeten en inmiddels is 't 10 uur en zitten we weer buiten. Morgen is de laatste dag hier, want maandag vertrekken we naar de kust.