In onze ogen hebben de (mannelijke) cicades hier in Italië een hard leven. Voor de niet-cicade-kenners onder ons: dat zijn insecten die naast hun nogal bijzondere ontwikkelingen in het volwassen stadium vanuit bomen een zeer luid geluid kunnen maken (tot 120 dB) waarmee ze vrouwtjes-cicaden lokken om kleine cicade-kindjes mee te maken. Nou, daar gaat het om. Zowel overdag als ‘s nachts zitten die toch wel trieste mannetjes als gekken herrie te maken. Dat gaat maar door. En als het er nou 1 was, dan zag het er goed voor hem uit. Maar het zijn er tientallen. Die maar kabaal maken. Dag en nacht. En maar hopen dat er een vrouwtje ergens is dat denkt: hé, dat geluid is veel aantrekkelijker dan het geluid van de buurman. Laat ik eens poolshoogte gaan nemen. Maar gezien het monotone geluid dat wij de hele dag en gehele nacht horen, betwijfelen wij of er met enige regelmaat een match plaats vindt. Er zou eigenlijk een dating-site voor cicaden moeten zijn. Arme cicade-man. Ik vermoed dat het gevoel “frustratie” niet voorkomt in zijn hersentjes. Anders had hij het na een paar nachten al lang opgegeven. Misschien gebeurt dat ook wel, maar weten wij het niet. Wat wij wel weten is dat het geluid onlosmakelijk verbonden is met de warme zuidelijke landen. Het geluid geeft ons een gevoel van rust en ontspanning. En dat is de reden waarom wij dit vertellen: over 10 dagen of zo zijn we weer thuis. En 1 van de dingen die we groots zullen missen zijn die gewoon niet opgevende cicade-mannetjes die eeuwig blijven doorgaan maar in Nederland niet.

Maar goed: de dag begon weer heel bijzonder. Opeens viel het licht uit. Of eigenlijk: alles viel uit. Geen voltje meer. Van alles geprobeerd: andere paal, snoer gewisseld, enz. Niets hielp. Toen maar de zekeringkast ingedoken. En toen bleek de aardlekschakelaar afgegaan te zijn. Oorzaak: een oude insecten lok- en rooster-lamp. Dus dat viel weer mee. Weggooien en doorgaan.

Na het ontbijt zijn we op zoek gegaan naar de kastelen. We kozen er 1 uit, stelde de navigatie in en hupsakee. Het was erg dichtbij dus dat was fijn. De omgeving hier is bekend om zijn warme bronnen. Het resultaat is dat er hier heel veel thermische bad-gelegenheden zijn. Vanuit de oudheid al. De Romeinen wisten het ook al te waarderen. Er zijn hier dus heel veel hotels die op deze zogenaamde helende thermische baden gebaseerd zijn. Maar in de tegenwoordige tijd staan artsen en normale mensen daar iets anders tegenover. Het gevolg is dat er veel minder mensen hier naar toe gaan voor genezing. En het gevolg daarvan is dus weer dat er veel hotels vervallen en verlaten bij staan. En minder toeristen is minder geld. En dus zijn er ook veel winkels over de kop gegaan. Het gevolg is een stad in vervallen staat. Overal verlaten winkels, kapotte hotels, noem maar op. Gewoon deprimerend. En dat zal alleen maar toenemen omdat er verder in de omgeving weinig te beleven valt voor de verwende toerist.

Maar op naar het kasteel. Toen we het gevonden hebben bleek er geen bezichtigingsmogelijkheid te zijn. En verder was het voor een gedeelte vervallen. Dus uiteindelijk hebben we niets van het kasteel gezien. Toen wilden we het volgende kasteel zien. Maar hebben we eerst koffie gedronken in dat stadje gedronken. Omdat het toen al 1 uur was besloten we om eerst op de camping te lunchen. Maar daarvoor moesten we eerst boodschappen doen. Uiteindelijk waren we om half 3 klaar met de lunch. Dat wordt geen tweede kasteel meer. We zijn lekker een siësta gaan doen. Dat leek ons een beter plan. Dus heerlijk geslapen. Daarna zijn we lekker koffie gedronken. Herman besloot toen nog even te gaan zwemmen.

‘s Avonds hebben we heerlijk gegeten met het bakplaatje.

Morgenochtend vertrekken we richting het Lago Maggiore. Op richting Nederland.