Gisteravond is het begonnen met regenen. En op de site van weeronline konden we de buienradar zien van het gebied waar we zitten. En ja, dat ging nog wel even door. Maar dat gebeurde gelukkig gedurende de nacht. En toen we vanochtend wakker werden was het weer droog en leek het erop dat het zo zou blijven. Dus zijn we naar schloss Bürgeln gegaan. Dat ligt het vlakbij. Zo’n 20 minuten rijden. Dat rijden was weer door een heel mooi glooiend landschap, vol met wijngaarden, bossen en velden. Echt een landschap waar we ons thuis voelen en waar we graag zouden wandelen. Andere keer misschien.

Het slot zelf was heel mooi en kent een rijke historie. We kregen een rondleiding door een zeer ter zake kundige man die ons heel veel vertelde over de historie van het huis. Hoe het is ontstaan en waarom het er uit ziet zoals het er nu uitziet. De groep mensen voor de rondleiding was zeer beperkt. Iets van 15 of zo. Allemaal van die grijsaards. Volgens mij waren wij de jongste. ;-)
Reeds in de 9e eeuw stond op die plek al iets van een rustplek/schuur voor reizigers.Daarna is het in vele handen geweest, vaak verbouwd en bewoond geweest. Van de kerk geweest, onteigend, verkocht. Omdat het op een prachtige plek staat met schitterend uitzicht was het voor de bevolking van het dorp 500 m lager ergens in de 19e eeuw gebruikelijk om daar iedere zondag naar toe te wandelen. Maar de toenmalige eigenaar verkocht het en de nieuwe eigenaar verbood de dorpsgenoten op zijn grond te komen. Maar in 1920 verkochten de toenmalige eigenaren het weer. En het werd gekocht door een stichting vanuit het dorp waardoor de inwoners weer naar het slot konden komen in het weekeinde. En nu heeft deze stichting het slot nog steeds in eigendom.

Prachtige vergezichten, mooie kamers. En een prachtige kapel in het slot. Zie alle foto’s. Zeer mooi allemaal. En in het slot stonden ook een serie prachtige unieke kachels. Hele mooie. Want ja, cv bestond toen niet.

Na de bezichtiging zijn we onze bijna dagelijkse boodschappen gaan doen. Wanneer je 2 weken op vakantie gaat hoeft dat niet zo snel. Maar met 3,5 maand heb je een bijna normaal huishouden draaiend te houden. Bovendien kookt Marieke vrijwel iedere dag zelf, dus daar zullen de ingrediënten voor gekocht moeten worden.

Terug op de camping hebben we eerst een heerlijke omelet gegeten en toen de siësta gevierd.

Het is hier natuurlijk een uitgestrekt wijngebied. Gisteren hebben we daarom maar een doos hopelijk hele lekkere witte wijn gekocht. Nog meer flessen in de auto.

Morgen verkassen we een 300 km verder richting Nederland.