Sportieve prestatie en n nationaal park.

Vandaag wilden we naar het meer gaan dat hier n kwartier vandaan ligt. Dus: badpakken, badlakens, waterschoenen, koffiepot en lunch en de e-readers ingepakt. En, omdat we nu bejaard zijn, ook onze luxe stoelen.
We reden over een fietsweg waar ook auto's mochten rijden. Dat vinden wij namelijk een heel sportief iets. Die fietsers die hun best doen om op hun bescheiden voertuigjes overeind te blijven als Lambermont-Co passeren. Wij doen ons best die fietsers niet in een bocht van de helling af te duwen, en zo beoefenen wij samen met de fieters hier een inspannende sport waarbij beiden een sportief deel in hebben. We zwaaien ook altijd naar ze, steken duimpjes omhoog, zodat ze weet hebben van onze waardering.

Ineens zei Herman "we rijden nu langs het meer"..... Oh! Waar dan? Daar, achter al die bomen en rotsen enz. je kunt t niet zien.... Uiteindelijk bereikten we een weggetje dat dood liep en aan t eind was n brug. Bleek dat het een stuwmeer met een stuwdam was. We konden over die brug lopen en dat was dan ook het enige dat we van het meer hebben gezien. Dure huizen eromheen, n dorpje aan t meer, maar niks zwemmen of strandje.
Wij dus weer in de auto. Ergens n kopje koffie gescoord en toen op de camping geluncht.

Hier in de buurt liggen 2 nationale parken en we besloten een rondrit te gaan maken door die parken. Dat was dus een groot sucses. Wat een fantastische beelden. De bergen, de rust, de leegte, de natuur. Zo ongelooflijk mooi. Vijgenbomen, olijfbomen, oleanders en nog meer soorten die ook Herman niet kende.
Uiteindelijk belandde we in het dorpje Obejo.
Dorpje.... Hoog in de bergen...... We rijden nu naar.... De tomtom weet de weg hoor.... En jawel, we hadden t weer voor elkaar. Een supersmal straatje waar een brede auto stond geparkeerd. Ja, we konden er net langs en toen eindigde het straatje even later in een parkeerplaatsje dat uiteraard vol stond. Herman kon de auto keren, reed terug dat nare straatje in en daar kwam onze nachtmerrie aankarren: een kanjer van n auto die de hele weg in beslag nam. Herman bleef staan en speelde de domme buitenlander. De Spanjool joeg zijn auto achteruit dat hele straatje door en zo kon het gebeuren dat we vanavond fijn bij onze eigen caravan hebben gegeten.

Op weg naar de caravan nog even n grasmat gearresteerd om voor onze caravan te leggen. Andalusie is mooi, maar ze hebben hier het stof uitgevonden.

Onze rustdag

Het was vandag "rustdag". Ja, wat wij "rustdag" noemen zullen ze in een rusthuis niet verzinnen om te gaan doen. Bij ons betekent dat: uitslapen, doen wat op t moment in ons opkomt, en als er niets opkomt doen we niets. In die laatste zin zit de angel.... Er komt namelijk ALTIJD van alles in mijn hoofd op en Herman doet hier niet voor onder.

Na het uitslapen en t ontbijt hebben we even n handwasje gedaan. Toen bedachten we ineens dat we van plan waren gisteren om vandaag te gaan wandelen in t natuurgebied. Voorwaarde was dat we vroeg op moesten staan... Die voorwaarde verviel, was niet gelukt. Maar met de auto naar t natuurgebied was optie 2. En dat was een heeeeeeel goed plan.
Wat bleek? Het natuurgebied bewandelen bij 32 graden(op dat moment) is iets voor jonge mensen. Om te voorkomen dat bejaarden, wij dus, dat onzalige plan bij 32 graden (of hoger) gaan uitvoeren, hebben ze een prachtige rondweg voor auto's door dat gebied gelegd. Je mag er max 20 km per uur rijden, dus er is zelfs rekening gehouden met t feit dat bejaarden zelfs in een auto wat traag zijn.... Om de Spaanse overheid niet teleur te stellen besloten wij (na enig slikken) dapper te zijn en met de auto die voettocht te doen.
Wat opvallend was: het was overal brandschoon (terwijl er toch geen brand was gewerst), er stonden honderden picknicktafels en banken, overal barbequeplaatsen daarbij, enorme wasbakken met kranen en de openbare toiletten waren eveneens brandschoon. Daarnaast was er overal rekening gehouden met rolstoelers.
We vinden trouwens dat vrijwel overal waar we komen de tolietten zo schoon zijn en je zelden troep op straat ziet liggen. Negatief:de Spanjolen roken vaak en overal vind je peukjes.

Na onze rondrit hebben we ons bij de caravan vol overgave op de knakworsten gegooid.
Een middagdutje gedaan, het zwembad bezocht en daarna aan de tapas. Het is nu kwart voor 8. We gaan onze moeder bellen en dan ga ik voor het eten zorgen.

Gisterenavond heeft Herman de feestverlichting bij de caravan opgehangen. Jullie begrijpen: dit gaan we vieren straks.

De Mezquitomoskee

Vandaag hebben we de Mezquitomoskee in Cordoba bezocht. Een ontegenzeggelijk mooi bouwwerk, waar ik in elk geval het katholicisme nog steeds de overhand vond voeren. Het was een enorme ruimte met pilaren, er kunnen 20.000 mensen in. Aan alle zijkanten waren nissen met heiligenafbeeldingen, zilveren en gouden katholieke gebruiksvoorwerpen, rijkelijk versierd. Biechtstoelen, van die van bijna zwart hout bewerkte preekstoelen.

De Mezquitomoskee is n prachtig gebouw op de plaats waar ooit de visigotische kerk (de Vincentius van Zaragoza) stond, die weer op de fundamenten van de Romeinse tempel was gebouwd. Na de verovering van Cordoba in 711 door de Moren, werd daar vanaf de 8ste eeuw een moskee gebouwd. Het gebouw vertoont een mengeling van bouwstijlen door de ontwikkeling die er door de eeuwen heen was. In de 16de eeuw is in het centrum van de moskee een kathedraal gebouwd. En die pracht en praal overheerst dus duidelijk.
Escher is zeer beïnvloed door de bouw van dit gebouw. In de moskee staan bv pilaren met bogen. Deze bleken niet hoog genoeg te zijn dus zijn er boven die bogen nieuwe bogen gebouwd. Het geheel deed mij ook denken aan Escher. Hij heeft er dus zogezegd leuke ideeen opgedaan.

Na ons bezoek hebben we onze middagboterham op n bankje opgegeten en door de oude straatjes geslenterd. We kwamen weer bij de rivier uit, de Guadalrivier, waar we over een oude brug naar de andere oever zijn gewandeld. Tijdens onze wandeling zagen we o. a. het 14de eeuwse paleis-fort van de Katholieke Koningen. Helaas was de botanische tuin gesloten, zoals de meeste bezienswaardigheden op maandag gesloten zijn. Maar het was 34 graden en 1 ding per dag in een stad bezoeken+een wandeling door de stad is voor ons even helemaal genoeg.

Dus hebben we onszelf op n stevige Magnum getracteerd en zijn toen terug naar de camping gegaan om het zwembad daar te inspecteren. En zo zitten we nu met ons schaaltje tapas bij onze sleurhut de vermoeide bejaarde uit te hangen.

Wat betreft Cordoba: leuk om er n dagdeel rond te lopen en de bekende moskee te zien. Maar als je eerst in Sevilla bent geweest dan is Cordoba niet echt bijzonder.

Onze camping staat in een natuurgebied. Het wordt hier morgen 36 graden. We staan vroeg op en gaan lekker om half 9 aan de wandel voor 1,5 uur. En verder houden we dan toezicht op de badmeester die hier niet is en halen we ons slaaptekort door vroeg opstaan in.

Boodschappen doen is een wereldreis

We zijn vanmiddag aangekomen in Cordoba. De reis verliep spoedig. Wat we heel mooi vinden is ipv een hekje tussen de weghelften allemaal roze en witte oleanderstruiken of palmbomen als afscheiding.
De camping ligt bovenop een berg, 558 m. Cordoba ligt op iets van 200 m. Qua temperatuur scheelt dat zo n 5 tot 6 graden, waardoor t op de camping plezierig koeler is. Komende week wordt in Cordoba 37 graden verwacht.
Voor mijn oren is die hoogte een dingetje. Mooie camping, heel rustig, alleen mag Herman niet in zijn blote bast over de camping marcheren. Hij wees er nog op dat hij het mannetje is en ik het vrouwtje, maar nee het mag niet. Zeker toch teveel borstontwikkeling. Zittend bij de caravan heeft hij gelukkig lak aan dat verbod.

Het water hier is, in onze ogen, onbetrouwbaar. Dus dachten we "ff snel naar de Carrefour" te gaan. Je weet wel, die winkel waar geen logica in zit, maar waar je wel de duvel en zijn moer kunt kopen. De winkel die de bankpas van Herman weigerde omdat het die pas niet herkende. Nu, DIE winkel dus. Open op zondag. Zonder caravan die berg afscheuren is minder eng dan met. De afdaling is namelijk 14% en ik zie nu al tegen ons vertrek op.
Maar goed, we waren snel beneden en het vinden van die Carrefour lukte ook nog redelijk. Maar de parkeerplaats op bij die Carrefour.... De Carrefour lag links van de weg (dat doen die rotwinkels nou altijd), dus moesten we daar zien te komen. En zo kon t gebeuren dat we ineens op weg naar Madrid waren...Dat was niet de bedoeling. Gelukkig is er altijd n weg terug en na n tijdje stonden we waar we begonnen.... Totdat we ineens op weg naar Sevilla waren.... Dit is Herman nog nooit gebeurd, zoiets is meer mijn ding. Maar ik had braaf gezwegen (Dat is echt waar Marjan Dekker! ). Na een hoop gelazer, verboden draaien maken enz. belandden we op de parkeerplaats van de Carrefour. Er stonden weinig auto's, wat ook geen wonder is als je het zo ingewikkeld maakt om je toko te bereiken.
75 lr water gescoord en weer terug naar de camping..... waar Herman zag dat de buren een mooie waterpomp hebben om op precies zo n waterfles te zetten als wij kochten. En nu mogen jullie raden in welke winkel je DIE kunt kopen.....

Een rijtoer

De bedoeling was om vandaag alleen het park in Sevilla te bekijken. Maar ja, we parkeerden de wagen in t centrum in de parkeergarage en het eerste dat ik zag toen we boven kwamen waren de rijtuigen. Dat was een hele oude wens van mij: bij stralend weer een rit maken in een open rijtuig. En Herman nodigde me uit. Daar gingen we.... En maar scbommelen en maar kijken naar de kont van..... eh...... de koetsier of t paard? Het was geweldig leuk. Een deel van de lol was dat ik nu rustig omhoog kon kijken naar mooie dingen zonder mijn evenwicht te verliezen. We reden langs een aantal hoogtepunten in de stad (die we inmiddels gezien hadden), maar ook door n groot deel van het park dat we wilden zien. Marjan had al verteld dat dit een heel leuk iets was om te doen. Marjan: je had gelijk. We hebben genoten.

En toen was er koffie op n terrasje. Daarna waren we van plan onze neus achterna te gaan en op de gok de weg te kiezen naar het park. Hierdoor belandden we in ontzettend leuke smalle straatjes met tapasbars en leuke winkeltjes, leuke doorkijkjes en een soort buurtparkje waar we onze boterhammen opaten. Daarna waren we redelijk dicht bij het grote park.

Dat park is echt schitterend. Er is zoveel te zien. Een van de koninklijke paleizen staat daar, er zijn talloze schitterende bankjes en het is zeer schaduwrijk. Hele oude bomen, hier en daar extreem dikke bomen. We zagen in een van de bomen bovenin de stam een groot gat. Daar zat een eend in! Prieeltjes, fontijnen, alles mooi betegeld, we hadden hier nog heel lang kunnen rondzwalken. We hebben onszelf op een lekker ijsje getracteerd en weer in een ander mooi stukje park onze dagelijkse fruithap gegeten. Om half 4 was voor mij de koek echt op. We zijn naar de auto gemarcheerd en linea recta naar de Carrefour gereden. Boodschappen voor 3 dagen gedaan en op de camping de boel in de koelkast gezet, t zwempak aangetrokken en ons ondergedompeld in t zwembad.
Op de snelweg was t 32 graden, in de stad warmer en vooral stoffig. Na t zwemfeestje lekker gedoucht en met wat tapas en n drankje lekker uitgezakt. Het is nu 7 uur. Herman doet zijn schoonheidsslaapje en ik ga maar eens eten koken.

Morgenochtend vertrekken we naar Cordoba.

Familie Brulkikker

We hebben vandaag de kathedraal van Sevilla bewonderd. Hiervoor reden we dus naar de binnenstad. De auto ging uiteraard de parkeergarage in waar met groen letters "libre" stond. Aangezien er maar 1 auto voor ons stond gaf ons dat n blij gevoel. Geheel terecht, naar evenlater bleek. Direct bij binnenkomst was de 1ste plek leeg. Na enig aandringen van mijn kant dat er echt geen beter plekje was, parkeerde Herman daar onze auto. Hoe dankbaar waren we voor dit plekje...... Onze achterligger kwam de garage niet meer in; hij was niet langer "libre". De stakker moest blijven staan op dat akelig schuine stuk.... We hebben gepast medelijden gevoeld.

Hoewel, zoals ik eerder vermeldde, ik absoluut geen liefhebber ben van de katholieke kerk en haar verleden, is de kunst die daar te zien is heel bijzonder. Toch vreet t ook aan me. Hoeveel tranen zijn hiervoor vergoten vraag ik me dan af. Maar onmiskenbaar mooie dingen. Ik had dolgraag de orgels gehoord, ik meen er 4 geteld te hebben. Als liefhebber van orgelmuziek had ik ongetwijfeld de dag van mijn leven gehad.
Herman is ook bovenin de toren geweest, maar ik begon de dag al met 2 dove oren en duizeligheid, dus ik had al genoeg kermis in t kupke.

Na de kathedraal hebben we op de trappen onze boterhammetjes opgegeten en zijn daarna op n terrasje koffie gaan scoren.
Vervolgens zijn we langs n boetiekje gewandeld waar ik 2 leuke jurken kocht en daarna gingen we terug naar de auto. Dit uitje + de bezigheden rond kamperen vergen veel van mij.
Bij de Carrefour even fruit en vis gehaald en op de camping de jurken even gewassen. Kijk vooral even naar de foto hoe je lange jurken op n camping te drogen hangt! En zo zitten we nu met n glaasje en n hapje uit te zakken.

Gisteren kregen we trouwens nieuwe achterburen:de familie Brulkikker. Een spaans gezin dat denkt dat je door een telefoon heeeeeeel hard moet praten omdat de ander n eind weg is (Dit soort mensen bevolkt helaas ook de Nederlandse treinen) . Daarbij hebben ze Eucalypta meegenomen, (schoon) moeder met zeer harde schelle stem waar geen "uitknop" aan zit.
Vannacht, toen de Brulkikkers en hun nazaten eindelijk stil waren heb ik nog liggen nadenken over t voorstel van Mien om hun grasmat te jatten???. Voor dat soort ideeën ben ik nog steeds heel gevoelig.

Morgen staat t prachtige park in Sevilla op t bezichtigingsprogramma.

De kamperende AOW-er

Vandaag dus een luierdag. Uitgeslapen, op ons dooie gemak ontbeten en daarna een was gedraaid. We staan met de caravan onder de bomen, leven onder de bomen, drogen de was onder de bomen en wie wonen er in diezelfde bomen?????? De vogeltjes. Dus wat zat er op onze gisterenavond laat gewassen laken??? Juist! Een vogelijke groet.

Als luierende aow-ers die kamperen, heb je een druk leven. Onze kinderen weten dat niet. Zij bevinden zich nog in het stadium van "eenmaal per week de schoonmaakster, afhaalmenu's, bieren bij de buren, bbq met n Japans rund(of zoiets), shoppen met vriendinnen", kortom een luizenleven met tussendoor 40 uurtjes werken.
Dat is voor n kamperende aow-er echt wel even anders. Nog afgezien van t feit dat we geen baas hebben die ons vertelt wat we moeten doen EN DUS onze eigen hersenen moeten gebruiken, hebben we ook geen schoonmaakster, afhaaltoko, shopsessies, bierfestijnen en Japanse runderbarbeques.
Wij laten onze bloedjes in zalige onwetendheid over het lot dat ze wellicht ooit te wachten staat:een reizende aow-er te zijn.

Na onze ochtendarbeid; afwassen met de hand, was ophangen, caravan vegen, wc legen(zijn jullie al moe?), watertank bijvullen, koffiedrinken en bespreken welke medesukkels er vandaag het kampeerfront verlieten, hebben we de lunch klaargemaakt. Een lekker tomatensoepje en een bak vers fruit.

Inmiddels was t 14.00 uur.
Ik heb n steentje beschilderd en toen gingen we naar de Carrefour. Aangezien we hier gisteren ook al waren, kon ik met een gerust hart achterover zakken in de autostoel. Herman wist de weg, inbreng van mijn kant was overbodig. Zie t als n relaxed uitje van 2 minuten voor ondergetekende.
Bij de Carrefour is het n beetje ingewikkeld. Nog afgezien van de volstrekt onlogische manier waarop men daar de goederen uitstalt, is betalen een stressvolle aangelegenheid. Van ons mogen ze dat dan ook afschaffen. De Carrefour is de enige winkel totnutoe die onze bankpas steeds weigert. Vandaag zou t op zich geen probleem zijn om hard weg te rennen met onze boodschapjes, omdat de caissière wel van enig formaat was. Maar bij onze allerlaatste poging om eerlijk te blijven lukte het betalen. Helaas!

Uitgeput van deze stressvolle dag en al het verzette werk, hebben we ons om 5 uur dus maar met was tapas en n glas wijn naast de caravan neergezet. Om daar getuige te zijn van de aankomst van onze nieuwe buren. Spanjolen met een camper. En wat werd als eerste uit die camper gehaald??? Een grasveldje van 1 bij 1 m. dat ze voor hun ingang legden. We zaten meteen recht overeind. DAT was pas n slim idee. Het is hier namelijk zand en steentjesgrond en 3 keer daags de hut vegen en dweilen is n must. En heel slim: kunstgras. Want ja, als je echte grasmatten meesleept moet je ook je maaimachine meeslepen. We gaan dus aanpappen met de buren. Waar hebben zij dat wanstaltige nepgras gekocht.... We zullen er achter komen, en dan..... vertellen we het jullie.

Koninklijk paleis Alcazar

Om half 12 vanmorgen mochten we het koninklijk paleis, Alcazar, in. Nog afgezien van het feit dat het bijzonder groot is, ziet het er prachtig uit. De meeste wanden zijn betegeld met geglazuurde tegels die in 1700 zijn gemaakt. De plafonds zijn van hout en prachtig bewerkt. De vloeren zijn van marmer of van geglazuurde stenen. Wij vonden het een buitengewoon mooi gebouw. Bij bet paleis hoort uiteraard een paleistuin. Ook daar weer veel geglazuurde tegels en mozaieken. Overal liepen pauwen en eenden met hun jongen. Duidelijk dat de beestjes aan mensen gewend waren, want ze liepen niet weg.
Omdat ik vannacht slecht geslapen had en ontzettend moe was, zijn we verder nergens gaan kijken. Maar op weg naar de auto liepen we langs een sushirestaurant. En jawel, daar hadden ze ook het een en ander glutenvrij. We zijn dus op dat terrasje neergestreken en hebben een schaaltje sushi besteld. Dat was een succes.

Daarna op weg naar de caravan, maar eerst even bij de giga Carefour langs. Ligt hier vlakbij, om de hoek... Net als die Lidl van gisteren weet je wel? Deze keer zweeg ik over hoe te rijden, ik hield t bij aanwijzen. Maar goed, we vonden de ingang en waren verbijsterd over de enorme hoeveelheid en vooral de enorme diversiteit van goederen die ze verkochten. Tot babyjurkjes aan toe?. Ja, we gingen voor de bijl, allebei een jurkje voor Milou uitgezocht.

Daarna naar de caravan waar ik eerst een tijdje heb geslapen. Inmiddels is het 5 over half 9.we hebben na t eten nog even de bedden verschoond en hopen die zooi zo in de droger te kunnen kieperen. Dan nog even n kledingwas doen en dan houden we morgen een luierdag.
Neeeee! Daarmee bedoel ik dat we gewoon niets doen morgen.