Pinksterdag

Vandaag ging de rit van Burgos naar een camping bij Formariz. Dat ligt ongeveer 60 km na Zamora, vlakbij de Portugese grens. Het landschap was zeker de eerste helft van de rit ronduit saai. Het was wat glooiend, behoorlijk leeg en dan her en der industrieterreinen. Wel opmerkelijk waren de benzinepompen. Met moet gedacht hebben "als we dan geen stadjes hebben dan maar benzinepompen". Om de 3 km stond er n benzinestation. Een paar huizen en paar typische industriestadjes lagen er wel.
Opvallend is de bouw hier. Hoe leeg t land verder ook is, men bouwt in nieuwe plaatsjes vooral appartementencomplexen. Mogelijk heeft dat te maken met de rotsachtige ondergrond, tuinieren zal hier geen veelvoorkomende hobby zijn.
De tweede helft van de rit werd de omgeving wat bergachtiger, maar vooral rotsig. Er verschenen wat druivenwijngaarden in wording, helaas viel er niets te proeven. Opvallend waren de vele ooievaars die we onder de bomen zagen zitten.

We kwamen langs een stuwmeer, althans..... dat had het moeten zijn. Het stond kurkdroog. Ze hebben t water laten weglopen om reparaties aan de dam te verrichten, maar door de droogte wordt t meer nu niet gevuld.

De camping is prima. Er staan een paar mensen en het is er doodstil. Voor de verandering hebben we vandaag niet tig rotondes moeten trotseren en ook de camping bleek eenvoudig te vinden.
Morgen trekken we naar Porto waar we 3 nachten blijven.

En aangezien het vandaag Pinksteren is gaan we dat nu vieren in de zon met n lekker glas limonade.

Burgos

Vandaag zijn we naar Burgos geweest. Het oude stadscentrum in. Onze camping ligt aan de buitenkant van Burgos, maar overal zijn parkeergarages en het was n kwartiertje rijden. We liepen over een toegangsbrug door de Arco de Santa Maria. Een enorme poort met beelden van de plaatselijke notabelen.
We liepen linea recta naar de kathedraal. Een toegangskaartje kostte 9 euro, maar voor n tientje had je naast de kathedraal ook meteen toegang tot 2 andere mooie kerken. Naar later bleek heeft iedereen gratis toegang tot die andere 2 kerken!!
Daarnaast blijkt men in Burgos reuze trouwlustig te zijn op zaterdag. Dat betekende dat we de andere 2 kerken slechts van buiten hebben gezien, omdat er overal n trouwerij aan de gang was.
Dit gaf ons overigens ook een goed zicht op de diversiteit aan bruiloftsgasten en hun outfit. Zeer opvallend was dat men, vergeleken bij de meeste Hollandse bruiloften, uitermate chique gekleed ging. Vrolijke kleuren, veel mooie hoeden en jurken die echt gelegenheidskleding waren.

Wat wij een enorm minpunt vonden aan die huwelijken, waren de confettikanonnen na afloop. De pleinen lagen bezaaid met papier en ministukjes glitterplastic. Dit is ontzettend belastend voor t milieu, zo jammer dat ze dat hier nog mogen doen.

De kathedraal hebben we dus gezien. Ongelooflijk mooie dingen hebben ze daar. Prachtige beeldhouwwerken, gerestaureerde kleden, zilveren en gouden voorwerpen. Buitengewoon fraai. Hoewel ik een felle tegenstander van het katholicisme ben, wist ik de schitterende kunst zeer te waarderen.
We hebben in het oude centrum op diverse terrasjes koffie gedronken, in een zeer fraai parkje ons fruit gegeten en gekeken op de boekenmarkt.
Om half 3 was t voor mijn hoofd meer dan genoeg geweest en zijn we teruggewandeld naar de auto. De temperatuur was erg aangenaam, ik schat zo n 25 graden. Nu zitten we onder de luifel, want af en toe valt er een enkele druppel regen.
We leven heerlijk buiten bij deze temperatuur. Morgen gaat de rit naar Zamora, waar we 1 nacht blijven.

Rotondes

Vandaag ging de rit van San Sebastian naar Burgos. Het was een feestje om weer dwars door San Sebastian te touren. In Frankrijk heb je om de 50 m een rotonde, maar in Spanje weten ze er in de steden ook weg mee. Het grote probleem echter in Spanje is, dat de Spanjaarden het begrip "rotonde" niet echt hebben begrepen. En daar zit de angel in de Spaanse steden. Vlak voor een rotonde kun je al naar allerlei linker-en rechterafslagen en doe je dat niet: dan rijd je de rotonde op. Bij ons is t zo dat een afslag van een rotonde een rechter en een linkerrijrichting heeft. De rechtkant dan rij je de rotonde af en op het (vanaf de rotonde gezien) linkergedeelte rij je de rotonde op. Dus als je bv afslag 3 moet hebben dan is dat duidelijk. In Spanje heeft n rotonde blijkbaar n onbeperkt aantal afslagen. En dat wat n afslag is, is niet automatisch op de linkerweghelft een oprit.....soms moet je rechts voorsorteren, om naar links op de rotonde te kunnen rijden. En voor structopaatjes zoals Herman en ik is dat onbegrijpelijk. Je ziet t ook pas als je er voorbij rijdt. Zo kan t gebeuren dat t lijkt of wij die rotondes als een circusattractie zien, of n cultureel erfding, omdat we diverse rondes rijden voor we de juiste keuze hebben gemaakt. Dit alles echter bracht mij in gedachten bij Sinterklaas. Mij werd vroeger verteld dat de Sint te paard over de daken in Amsterdam reed s nachts om cadeautjes te brengen. Later werd dat verhaal ernstig betwijfeld en als onwaar benoemd, zoiets kon toch niet. Nou, ik zal je vertellen dat t rijden te paard over Amsterdamse daken een peulenschil is vergeleken bij hert rijden op een Spaanse rotonde.

Waar men hier ook heel veel moeite mee lijkt te hebben zijn de cijfers. Ja, cijfers. Er wordt aangekondigd dat je bv afslag 232 moet hebben en ineens is dat afslag 638. Zoiets.

Verder hadden we eindelijk een Shell tankstation gevonden, maar ook het benzinetanken is hier n bijzonderheid. Om te beginnen omdat het hele tankstation verlaten leek, geen auto te bekennen. Maar toen Herman ging tanken kwam er wel benzine uit. Om precies te zijn 1,5 lr. Toen verscheen er op t vensterruitje de tekst "error". Hier had Herman niet van terug en hij stond stomverbaasd te kijken toen hij op n raam hoorde tikken. Een juffrouw in het tankstation tikte op t raam en gebaarde dat hij de slang moest terughangen en opnieuw moest gaan handelen. Deze keer lukte het en die eerste 1,5 lr was dus gratis. Maar toen. Herman ging afrekenen en eerst moest de juffrouw het tankstation openen, want de deur zat op slot. Herman haalde zijn Shellpas tevoorschijn. De juffrouw staarde naar de pas of hij van Mars kwam. Ook dat was volkomen vreemd voor haar. Het arme mens heeft beslist een enerverende dag gehad: a. Er kwam een klant. b. Die betaalde met n onbekende pas. c. Het was een buitenlander.

De rit zelf was heel mooi. De eerste helft reden we door hooggebergte dat ons erg aan de Alpen deed denken. Daarna werd het n stuk lager en zijn we van de snelweg afgegaan om via een doodstille provinciale weg het centrum van Burgos in te denderen.... Met zijn rotondes?
Kortom, deze twee structopaatjes hadden een zware dag in de auto en zitten nu in de Spaanse zon, 26 graden, met n drankje en hapje te denken aan alle harde werkers thuis. Hou vol lieve mensen.

A day with Joe.

Vandaag wilden we naar Hernani. Een stadje met een oud centrum en in de omgeving zou "ergens" een bos, soort van, liggen met allerlei bijzondere dingen(grafheuvels etc). De auto wisten we in een smalle stille straat te parkeren en toen op zoek naar een informatiepunt en stadskaart. Dat lukte niet goed, dus spraken we een agente aan. Die was net bekeuringen aan het uitschrijven, maar ze liet haar werk voor wat het was en nam ons mee naar het oude centrum. Ze sprak een beetje engels en begreep wel dat we graag informatie wilden hebben.
In het oude centrum werd ze aangesproken door een vriendelijk uitziende heer, die in rap spaans met haar praatte. Ik begreep wel dat hij in elk geval ook goed engels sprak. De man zei dat hij ons verder zou helpen en we namen afscheid van onze particuliere diender. We hopen een paar mensen van een parkeerboete te hebben gered met onze actie.
De man die ons hielp stelde zich voor als Joe. Hij was van Ierse afkomst, maar woonde al 40 jaar in Spanje. Een ongelooflijk vriendelijke en behulpzame man. Hij begreep wat we graag wilden zien en deed ons het volgende voorstel:
Hij zou ons naar een botanische tuin brengen en dan ging hij zijn auto thuis ophalen. Ondertussen konden wij dan n kwartiertje in die tuin rondkijken. Daarna zou hij ons met de auto naar onze auto brengen en ons dan voorgaan met zijn auto naar dat bijzondere gebied dat wij graag wilden zien! We waren er stil van. Zo ongelooflijk behulpzaam en vriendelijk als Joe was. Hij was, vertelde hij, ook gids in de Pyreneeën.
De botanische tuin was vroeger privébezit, maar de eigenaren hadden hem aan de stad geschonken. Duidelijk was dat de tuin goed onderhouden werd. Na n kwartier kwam Joe met zijn auto voorrijden. Ik was uiteraard al lang t spoor bijster in dat stadje, maar Herman wist precies te vertellen waar onze koets stond. En zo kon t gebeuren dat wij vandaag een privé escorte kregen van de aardigste man die er in Spanje woont. Na n ritje over een prvinciale weg (zoiets), ging de weg over in n smalle weg. Uiteindelijk belandden we in de bergen in een gezellige eet-en drink gelegenheid. Ons was al duidelijk dat Joe iedereen kent en iedereen kent ook Joe. We hebben een lokaal drankje gedronken, maar mijn evenwicht is vandaag erg slecht dus ik hield t maar bij water. Daarna vroeg Joe of Herman op n onverharde bergweg durfde te rijden. Zo n weg waarbij je bepaald niet bang moet zijn. De kwajongen in Herman stak meteen de kop op, dus daar gingen we met Joe voorop een behoorlijk stijle en vooral hele slechte bergweg op (deed ons sterk aan onze reis door Zweden denken) . Eerlijk is is eerlijk, het punt waar we toen stopten(en waar ik nu in de schaduw van n boom zit) heeft n formidabel uitzicht. Herman is verder naar boven aan het lopen, maar in verband met mijn slechte evenwicht en dove oren besloot ik dat t verstandiger was als ik niet verder ging.
Inmiddels is zojuist een jeep in een dusdanig slecht stuk wegdek terechtgekomen, dat hij er niet meer uit kon. Een paar mannen die met n vrachtwagen langskwamen hebben geholpen en de man heeft weg kunnen komen toen. Ja.... Wij moeten straks ook nog terug naar beneden over deze weg...

Herman heeft mooie fotoos gemaakt tijdens zijn wandeling. Nadat hij terugkwam zijn we naar beneden gereden, terug naar Hernani. Daar kregen we een hele stevige regebui over ons heen. Terug op de camping bleek het hier niet geregend te hebben. Tot 5 minuten geleden..... Een dikke wolk in een verder blauwe lucht verziekt de sfeer.

Bedankt

Annie, Sas en Mart, hartstikke bedankt.

Nieuwe sandalen

Vandaag gingen we naar San Sebastian. Wat n mooie ruime en vooral schone stad! Plenty parkeergarages in het centrum, dus de bezoekpret kon meteen beginnen. Eerst op de boulevard een kopje koffie gedronken op n terras. Als we n stad gaan bezoeken gaan we die dag niet n pot koffie en bekers meeslepen, dus het eerste terras was om half 11 n feit. Daarna zijn we over de boulevard naar het paleis Miramar gelopen. Het was wat vaag of de toko geopend was. Ergens stonden deuren open en Herman stapte naar binnen. Een ruime zaal waar op n tafel koffie en cake klaarstond, maar verder niemand was. Ik adviseerde meteen een plak cake te scoren, maar dat durfde hij niet. Uiteindelijk bleek dat t paleis niet geopend was voor bezoek. Het uitzicht vanuit de paleistuin was formidabel. San Sebastian ligt echt aan de kust en heeft n prachtige baai met 2 stranden en een haventje. Vanaf t paleis zijn we naar t oude centrum gewandeld. Smalle straatjes, brede lanen, mooie bomen, chique winkels, veel terrasjes en zo schoon overal. Mooie gevels, bijzondere huizen. In t oude centrum wilden we de Cathedrale del buen pastor bezoeken. Helaas, de goede man was foetsie en ook die toko was gesloten. Herman had t afgelopen week gehad over sandalen die hij graag wilde kopen, maar ja, in Spanje sandalen maat 48-49 kopen leek ons een illusie. Ik bedoel, die Spanjaarden kunnen misschien wel op grote voet leven of je in t verkeer de voet flink dwarszetten, maar als t er op aan komt stellen die voetjes weinig voor. Kortom, we meenden kansloos te zijn in deze. Echter, in de enige trekkerszaak die we tegenkwamen, verkochten ze o. a. dit soort sandalen. En laten ze nu net 1 paar in maat 48 hebben. En zo zit Herman nu als n echte vent met campingnikes op de camping van zijn glaasje wijn te genieten.

Superchauffeur

Vanmorgen rond half 11 vertrokken richting Donostia-St. Sebastian in Spanje. Onderweg n paar winkels aangedaan. Dat kastje achter de voorruit voor de tolwegen in alle landen waar we komen, is ideaal. Nergens in n wachtrij hoeven staan. Het was schitterend weer en de reis verliep voorspoedig. We rijden op de tom-tom en hawel, deze stuurde ons fijn St. Sebastian in! Tot zover, was niet echt leuk, lukte het prima. Totdat we (via de stad) in smalle straatjes en uiteindeindelijk op een steeds smaller wordende bergweg werden gestuurd. Ja, redelijk stijl omhoog en ik was druk met bidden dat er geen tegenligger aankwam. De bermen waren namelijk diepe, heeeeele diepe, geulen... Op een gegeven moment werd de weg te smal..... Achteruit rijden was geen optie, vooruit evenmin. Schuin voor ons stond n huis aan de kant van de weg met n stuk grond dat schuin omhoog liep. Hoe Herman t voor elkaar kreeg, hij wist de wagen met caravan te keren. Even was ik bang dat de boel zou afbreken, maar dat is niet gebeurd. Terug in San Sebastian hebben we de navigatie op de telefoon erbij gepakt. En zo kon t gebeuren dat we nu boven op n berg op n camping staan met onder ons de golf van Biskaje en San Sebastian. We hadden een enorme berg geluk vanmiddag.

Rustdag

Vandaag een rustdag. We gingen boodschappen doen op de camping, maar maakten rechtsomkeer toen we de half verotte groenten en de exorbitante bijbehorende prijzen zagen.... 5,50 euro voor n zakje sla... Laat maar zitten, we eten wel gras. Dus in de auto naar t dorpje Leon gereden, km of 10. Daar was n prachtige supermarkt. Later op de dag n lekkere wandeling gemaakt en na het eten nog even naar het strand gelopen. Vanaf t strand zagen we de Pyreneeën liggen waar we morgen doorheen rijden.